تاثیر ابعاد فقر بر فقر مزمن و گذرا در ایران

موضوع فقر همواره در جهان مورد مطالعه قرار گرفته است چنانچه بتوانیم اندازه فقر را تجزیه کنیم شناخت بهتری نسبت به تغییرات فقر خواهیم داشت. هدف این مقاله نشان دادن وضعیت فقر و سهم سه بعد آن در فقر مزمن و فقر گذرا در ایران است که با استفاده از داده های خام مرکز آمار ایران و رسم منحنی سه بعد فقر (TIP) و با استفاده از روش جنکینز و لمبرت (۱۹۹۷) ، وضعیت فقر و ابعاد آن در ایران مورد بررسی قرار گرفت و سپس به دنبال روش چاکراواتی و دیگران (۲۰۰۸) تجزیه جدیدی از دو مولفه فقر مزمن و فقر گذرا و استخراج آنها از فقر کل طی دوره زمانی ۱۱ ساله در اقتصاد ایران از سال ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۶ انجام گردید . در نهایت بر اساس روش تجزیه شاپلی تاثیر سه بعد فقر بر فقر مزمن و فقر گذرا محاسبه شد.نتایج حاصل از بررسی فقر درآمدی، حاکی از آن است که در هر دوره تقریبا ۶۰ درصد از جمعیت ایران زیر خط فقر قرار داشته اند . شدت فقر ۰.۵۴ و نابرابری درآمد میان افراد فقیر ۰.۳۴ می باشد. همچنین فقر مزمن ۸۴ درصد از فقر کل در ایران را شامل می شود. سهم اصابت فقر و شدت فقر و نابرابری میان فقرا بر فقر مزمن به ترتیب ۴۷درصد و ۳۵درصد و ۱۸درصد می باشد و سهم سه بعد فقر مذکور بر فقر گذرا به ترتیب ۶۵ درصد و۷درصد و ۲۸درصد است. فقر مزمن بشدت تحت تاثیر اصابت فقر و شدت فقر می باشد و فقر گذرا بیشتر از بقیه ابعاد فقر تحت تاثیر اصابت فقر قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

Poverty Dimensions ، Poverty Dynamism ، Chronic Poverty ، Transient Poverty ، TIP Curve ، ابعاد فقر ، پویایی فقر ، فقر مزمن ، فقر گذرا ، منحنی TIP