نگاهی به طبقه بندی رژیم های نرخ ارز در کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی و توصیه هایی برای رژیم ارزی ایران

مطالعه حاضر ضمن طبقه بندی رژیم های ارزی تجربه شده در کشورهای مختلف جهان، ویژگی های اصلی و منافع و مضار هر یک از این رژیم ها را بررسی کرده و ملاحظات کلی انتخاب هر یک از رژیم های ارزی را ارائه می کند. مطالعه به این نکته اشاره می کندکه ویژگی های خاص کشورها، ترجیحات سیاستگذاران، اعتبار موسسات و سیاستگذاران و ... بر انتخاب رژیم ارزی تاثیرگذارند. بدین ترتیب نه یک رژیم ارزی واحد برای همه کشورها مناسب است و نه برای یک کشور استفاده از یک رژیم ارزی در همه زمان ها می تواند مفید باشد. بخش بعدی مطالعه مقایسه ای تطبیقی از رژیم های ارزی در کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی را ارائه می کند و نشان می دهد که اغلب کشورهای عضو این سازمان، پولشان را با نرخ ثابتی به پول کشور دیگر یا سبدی از ارزهای دیگر میخکوب کرده اند. بخش پایانی مطالعه نیز به بررسی سیر تحولات رژیم ارزی ایران و چالش های پیش روی رژیم ارزی ایران پرداخته و نشان می دهد نرخ بالای تورم و فشار افزایشی دائمی روی افزایش نرخ ارز اسمی، عدم پایبندی دولت و مقام پولی به قاعده آربیتراژ، نگاه به نرخ ارز به عنوان ابزار کنترل تورم و حفظ ثبات اقتصادی و ترس از شناوری مقام پولی از مهم ترین چالش های پیش روی اقتصاد ایران می باشند که موجب شده اند تغییرات شوک گونه و اجتناب ناپذیر نرخ ارز رسمی در مقاطع ۱۰ساله در ایران بروز کند. در پایان نیز نتیجه گیری شده که صیانت از رژیم نرخ ارز شناور مدیریت شده که رسما به عنوان رژیم نرخ ارز در ایران اعلام شده، مستلزم پیش نیازها و الزاماتی چون هدفگذاری تورم و استقلال بیشتر مقام پولی است و بدون هدفگذاری تورم تک رقمی و رعایت الزامات آن ناممکن خواهد بود.

کلیدواژه ها:

Exchange Rate ، Exchange Regimes ، OIC Member Countries. ، نرخ ارز ، رژیم های ارزی ، کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی.