بررسی نقش سیاست های اقتصادی بر بکارگیری انرژی های نو در نیروگاه های ایران (مطالعه موردی: سیاست های یارانه ای، قیمت گذاری و هزینه ای)

انرژی به ­عنوان یکی از ضروری­ ترین و­ حیاتی ­ترین نیازمندی­ های­ توسعه به ­­شمار می­رود. تقاضای زیاد انرژی که توسط سوخت­ های فسیلی تامین می­شود، رشد اقتصادی را آسان کرده است، اما سیستم انرژی فعلی به دلیل اثرات منفی بر محیط زیست و حیات بشری پایدار نمی­باشد. توسعه پایدار، توسعه­ ای تعریف شده است که نیاز نسل حاضر را بدون در خطر افتادن توانایی نس ل­های آینده فراهم کند. هدف این مطالعه بررسی نقش سیاست­های اقتصادی دولت جهت کنترل آلودگی زیست محیطی نیروگاه ­های برق با هدف دستیابی به توسعه پایدار است. دوره­ ی مورد مطالعه در این پژوهش ۱۳۹۴-۱۳۷۴ و شبیه سازی آن تا سال ۱۴۰۷درنظر گرفته شده است. به این منظور از روش تلفیقی پویایی ­های سیستم و روش اقتصادسنجی استفاده شده است. سیستم دینامیک می­تواند زیر سیستم­ های مهم اقتصادی – انرژی – زیست محیطی را به صورت یکپارچه نمایش دهد. نتایج شبیه ­سازی بیانگر این است هر سه ابزار سیاستی مورد بررسی (یارانه تولیدکننده انرژی­ های نو، افزایش قیمت سوخت­ های فسیلی و کاهش هزینه انرژی­ های نو) بر افزایش ظرفیت تولیدی انرژی­های نو و کاهش ظرفیت انرژی­ های فسیلی اثر داشته و از این میان سیاست کاهش هزینه برای گسترش انرژی­های نو بیشترین اثر را داشته است. همچنین رابطه مستقیمی بین ظرفیت تولید انرژی­های نو با توسعه پایدار و رابطه معکوسی بین ظرفیت تولید انرژی ­های نو و انتشار گازهای گلخانه­ ای وجود دارد.

کلیدواژه ها:

New Energy ، Fossil Energy ، Sustainable Development ، Environmental Pollution ، System Dynamics ، انرژی نو ، انرژی فسیلی ، یارانه ، قیمت گذاری ، پویایی های سیستم