بررسی عملکرد توزیع بودجه بین استانهای مختلف ایران بر اساس ظرفیت و نیاز انها طی سالهای اول و آخر دولت دهم و یازدهم

وجود تبعیض اقتصادی درکشور می تواند زمینه ساز تهدید نرم اقتصادی قلمداد شود و آگاهی از چگونگی اندازه گیری آن و بررسی روند آن طی دولتهای مختلف می تواند بیان کننده عملکرد آنها در مقابله با این پدیده باشد. در این تحقیق کوشش شده است تا شاخص ترکیبی تبعیض اقتصادی بین استان های ایران بر اساس اصول قانون اساسی و مبانی شاخص توسعه انسانی با توجه به ظرفیت و نیاز استان ها  در نحوه توزیع بودجه بین استان ها طی سالهای اول و آخر دولت دهم و  یازدهم با استفاده از روش تجزیه و تحلیل آماری  مورد بررسی قرا رگیرد. نتایج نشان میدهد در میانگین سه ساله توزیع بودجه نسبت به نیازها و ظرفیت ها؛ استان های مرکزی، البرز، آذربایجان شرقی و هفت استان دیگر در بدترین وضعیت قرار دارد و توزیع بودجه  به ضرر آنها می باشد. توزیع بودجه بین استان های گلستان، خراسان رضوی، کرمان، و هفت استان دیگر مطابق با نیازها وظرفیت های شان می باشد. همچنین توزیع بودجه بر اساس نیازها و ظرفیت ها به نفع استان های قم، خراسان جنوبی، گیلان، و هشت استان دیگر صورت گرفته است. در این تحقیق ضریب تغیرات نشان میدهد که در بین سال های مزبور، در سال ۱۳۹۲کمترین تبعیض اقتصادی بین استان های کشور صورت گرفته است.

کلیدواژه ها:

Discrimination ، Province ، Budget ، capacity ، human development index ، تبعیض اقتصادی ، استان ، بودجه ، ظرفیت ، شاخص توسعه انسانی