نقش تعدیل کننده درآمدهای نفتی بر رابطه درآمدهای مالیاتی و رشد اقتصادی

در قالب تیوریهای اقتصاد متعارف، مالیات اصلی ترین منبع درآمد دولت ها است. مالیات ها از ابزارهای سیاستهای مالی دولت هستند که از مهم ترین ارکان هر نظام مالی تلﻘی می شوند. در کشورهای صادر کننده نفت، فروش نفت عمده ترین منبع درآمدی دولت به حساب می آید. به دلایل مختلف ازجمله، نوسان های قیمتی نفت و از دست رفتن یک ذخیره ملی باارزش، این روش قابل تایید نیست و این مسئله که باید سیستم مالیاتی این کشورها اصلاح گردد تا جایگزین مناسبی برای تامین مخارج دولت باشد، اجتناب ناپذیر به نظر می رسد. هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی تاثیر انواع درآمدهای مالیاتی بر رشد اقتصادی در حالت حضور و عدم حضور درآمدهای نفتی است. مطالعه حاضر بر اساس روش تحقیق کاربردی است. جهت برآورد مدل از داده های بازه زمانی ۱۳۸۸-۱۳۹۹ استفاده شده است. روش برآورد در تحقیق حاضر روش حداقل مربعات جزئی است. تخمین مدل در فضای نرم افزار Smart PLS صورت گرفته است. نتایج تحقیق بیانگر این واقعیت است که در صورت عدم حضور متغیر درآمدهای نفتی در مدل، متغیر درآمد مالیات ناشی از ارزش افزوده بیش از سایر مالیات ها بر رشد اقتصادی موثر است و با ورود متغیر درآمدهای نفتی به مدل اثرات تمامی انواع مالیات بر رشد اقتصادی کاهش یافته و این کاهش در مالیات بر ارزش افزوده محسوس تر از سایر مالیات ها است.

کلیدواژه ها:

resource curse ، Dutch disease ، resource income ، tax revenue ، economic growth ، نفرین منابع ، بیماری هلندی ، درآمد مالیاتی ، رشد اقتصادی ، حداقل مربعات جزئی