بررسی رابطه بهره وری نیروی انسانی و دانش آفرینی با ایمنی محیط کاری در کارکنان آتشنشانی قم

هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه بهره وری نیروی انسانی و دانش آفرینی با ایمنی محیط کاری در کارکنان آتشنشانی قم بود. پژوهش از نوع توصیفی - همبستگی است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه کارکنان آتشنشانی قم با تعداد ۴۹۶ نفر می باشد. نمونه آماری مطابق باجدول مورگان برابر با ۲۱۷ نفر محاسبه شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه دانش آفرینی در ورزش لاوسون ۲۰۰۳ و پرسشنامه سنجش جو ایمنی در محل کار محمدی زیدی و همکاران ۱۳۹۰ و پرسشنامه بهره وری نیروی انسانی هرسی و گلداسمیت ۱۹۸۰ بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها در سطح آمار استنباطی از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد بین بهره وری نیروی انسانی و دانش افرینی با ایمنی محیط کاری در کارکنان آتشنشانی قم همبستگی معنادار وجود دارد. باتوجه به ضریب تعیین ۳۸درصد از واریانس متغیر بهره وری نیروی انسانی و ۳۱ درصد واریانس متغیر دانش آفرینی به وسیله متغیر ایمنی محیط کاری پیش بینی می شود. در نتیجه بهره وری نیروی انسانی و دانش افرینی در کارکنان آتشنشانی قم می تواند رابطه مثبتی با ایمنی محیط کاری داشته باشد. ارتقاء بهره وری و ایجاد فضای دانش افرینانه در آتشنشانان می تواند بهبودهای چشمگیری در ایمنی محیط کاری آنان ایجاد کند و به حفظ سلامت و ایمنی نها و سایر افراد کمک کند. بنابراین، توجه به بهره وری نیروی انسانی و ترویج دانش آفرینی در آتشنشانی قم برای بهبود ایمنی و کاهش خطرات حوادث بسیار حائز اهمیت است.

کلیدواژه ها:

بهره وری ، نیروی انسانی ، دانش افرینی ، ایمنی ، کارکنان آتشنشانی