نقش بیمارستان های صحرایی کانکسی و اتوبوسی در بهبود عملکرد مدیریت بحران

هدف اصلی پژوهش حاضر نقش بیمارستان های صحرایی کانکسی و اتوبوسی در بهبود عملکرد مدیریت بحران است. جامعه آماری این پژوهش را کارکنان و مسئولین بیمارستان صحرایی شمال شرق ارتش و مسئولین، مدیران شاغل و معاونت های جمعیت هلال احمر استان های خراسان رضوی، جنوبی و شمالی و همچنین مدیر کل سازمان مدیریت بحران استانداری خراسان رضوی شکل می دهند که تعداد جامعه آماری مورد مطالعه ۱۵۰ نفر در نظر گرفته شده است. با استفاده از جدول نمونه گیری مورگان و کرجسی نمونه ای با حجم ۱۰۸ نفر از اعضای جامعه به عنوان نمونه آماری انتخاب شده اند. روش تحقیق در پژوهش حاضر، از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی، تحلیلی و به صورت میدانی می باشد. داده های تحقیق در چارچوب جامعه آماری و یا نمونه آماری به صورت حضوری و استفاده از ابزارهای مصاحبه و پرسش نامه گردآوری شد. برای آزمون فرضیات پژوهش و یافته های حاصل از آنها از تحلیل رگرسیون استفاده شد. به منظور بررسی نرمال بودن توزیع داده ها از آزمون کولموگروف اسمیرنوف استفاده شد. با توجه به نرمال بودن توزیع داده ها نرم افزار مورد استفاده در این پژوهش SPSS۲۱ می باشد. یافته های پژوهش نشان داد که بیمارستان های صحرایی کانکسی و بیمارستان های صحرایی اتوبوسی دارای تاثیر معنی داری برای پیش بینی بهبود عملکرد مدیریت بحران می باشند.

کلیدواژه ها:

بیمارستان صحرایی ، بهبود عملکرد ، مدیریت بحران