تدوین مدل مفهومی چارچوب طراحی سبزراه ها با رویکرد منظر شفابخش

امروزه با گسترش بی برنامه و بی رویه ی شهری عواملی چون عدم تشخیص نیازهای انسانی،آلودگی های صوتی و بصری و محیطی، ازدحام و بروز تعارض های اجتماعی، ناهنجاری های رفتاری و غیره که در حقیقت همگی از شرایط و کیفیات نامناسب زندگی شهری هستند با ایجاد فشار های روانی در افراد اثرات سوء بر سلامت روحی و جسمی می گذارد و موجب اختلال در عملکرد آنان در قلمرو اجتماعی، روان شناختی و جسمانی شده که این مسائل اهمیت پرداختن به طراحی محیط و منظر و نقش آن در کاهش تنش ها را نشان می دهند. با طراحی محیط و منظر به طور مطلوب وبه تبع کاهش تنش ها و افزایش سلامت روحی و جسمی ایجاد خواهد شد. یکی از رویکرد هایی که بر خلق چنین محیط هایی تاکید دارد رویکرد مناظر شفابخش است.ازطرفی در پاسخ به فشار های روحی و جسمی ناشی از شهر نشینی سبزراه ها به کمک رابطه میان طبیعت، انسان و شهر می پردازند. دراین پژوهش با روش توصیفی و با بررسی مبانی نظری و با استفاده از مطالعات کتابخانه ای به تدوین مدل مفهومی برای چارچوب طراحی سبزراه ها با استفاده از رویکرد منظر شفابخش پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

منظر شهری ، سبزراه ها ، منظر شفابخش ، طراحی شهری