نوروفیزیولوژی هیپنوتیزم در سندرم فیبرومیالژیا

سندرم فیبرومیالژیا ( (FMS از ترکیب واژه هایبهalgiaمعنای »درد«،بهmyoمعنای »عضله« وباfibroاشاره بهبافت پیوندی تاندون ها و رباط ها تشکیلشده است .علائم اصلیفیبرومیالژیا، درد گستردهمزمن(CWP)در عضلات و تاندون ها، با حساسیت قابل توجه به محرک های حسی، خواب آلودگی، سردرد،خستگی،اختلالات شناختی(فیبروفوگ)، عدم تمرکز و مشکلات حافظه، سندرم روده تحریک پذیر، سندرم مثانه دردناک، درد در ناحیه فک، میگرن و سردردهای تنشی هم چنین اختلالات اضطرابی و افسردگی است. سندرم فیبرومیالژیا (FMS) بیماری مزمنی است که با درد مداوم، شدید و گسترده اسکلتی- عضلانی به مدت ۳ ماه یا بیش تر همراه است.بیماران FMSاغلب با یک ویژگی شخصیتی، ناگویی هیجانی(الکسی تایمیا)، مشخص می شوند و در بیان احساسات و مرتبط کردن رویدادهای هیجانی با پریشانی جسمی خود مشکل دارند. با توجه به چالش هایی که بیماران در تشریح تجربیات تروماتیک خود با آن مواجه هستند، تنها درصد کمی از آنها احتمالا هر رویداد آسیب زای مرتبط با زندگی را در طول حالت غیرهیپنوتیزمی گزارش می کنند. در پژوهشی، بیمارانی که در طول زندگی خود در معرض وقایع آسیب زا قرار گرفته بودند در حالت هیپنوتیزم، ۸/۹ برابر بیشتر از حالت غیرهیپنوتیزمی وقایع آسیب زای زندگی را بیان کردند. مکانیسمی که هیپنوتیزم از طریق آن باعث رفع انسداد تجربیات آسیب زا می شود، ممکن است ناشی از دسترسی کنترل شده به تجربیات یا خاطرات سرکوب شده و در نتیجه بازسازی مجدد تجربه آسیب زا باشد.هیپنوتیزم از طریق مسدود کردن بخش هایی از مغز که اجازه ادراک درد را می دهند (دروازه درد) باعث می شود بیمار درد را احساس نکند. اسکن های PETنشان داده که هیپنوتیزم می تواند بخش های قشری و زیرقشری مغز که در پردازش جنبه های مختلف درد دخیل هستند را به گونه ای تحت تاثیر قرار دهد که در فرد احساس درد کمتر شود، از بین برود یا احساس ناخوشایندی نداشته باشد.با استفاده از تجهیزات پیشرفته مانند MRI و اسکن هایPET، محققان توانسته اند تغییراتی که در زمان هیپنوتیزم برای مغز اتفاق می افتد را اثبات کنند.