نقش کودک هیپنوتیزم شده در اختلالات خوردن

انسان در کودکی، مسخ نظام والدی است، این نظام والدی شامل والدین، خواهر و برادر، دوستان، مدرسه، معلمان و حتی کتاب و رسانه است. در نتیجه می توان گفت که انسان ها در رابطه با نظام والدی در یک هیپنوتیزم عمیق هستند.بنابراین ذهن ما باید کاری انجام دهد تا به ما در مدیریت آن کمک کند. اینجاست که ما یک سیستم دفاعی می سازیم. دفاع ها به کاهش موقت اضطراب کمک می کنند. بسیاری از ما در مورد مکانیسم های دفاعی شنیده ایم، اما چیزی که بیشتر ما نمی دانیم این است که چگونه یک اختلال خوردن به عنوان یک مکانیسم دفاعی عمل می کند تا از ما در برابر تجربه چیزهایی در زندگی مان که بیش از حد دردناک است محافظت کند. بنابراین اگر بخواهیم آن را از بین ببریم، زندگی به نوعی غیرقابل کنترل می شود، که اضطراب زیادی در آن پنهان است.این چالشهای مکانیسم های دفاعی است، آنها معمولا زمانی که ما برای اولین بار از آنها استفاده می کنیم تسکین موقت می دهند. با این حال، به مرور زمان باعث آسیب می شوند و ما را از خودشکوفایی و سالم بودن باز می دارند. بنابراین برخی از مکانیسم های دفاعی رایج تری که می توان دید و مردم برای جلوگیری از مواجه ه با اضطراب و احساسات خود استفاده می کنند را در لیست زیر می بینید:محدود کردن/ پرخوری/ پاکسازی/سرکوبکردن /غفلت/ منطقیسازی/ منحرفشدن/ بهحداقلرساندن/ ابهام/ نادیدهگرفتن/طنز(خندیدن بهچیزیکه خنده دارنیستبرایپوشاندناحساساتواقعی)/ پرخاشگریمنفعل/ آسیببه خود/ درمانده/ناتوانشدن/ فرافکنیتعدادبیشتریوجود دارد اما اینمکانیسم ها به شما ایده می دهد. ممکن است سخت باشد که از دفاعی که با آن راحت شده ایم دست برداریم. گاهی اوقات دفاع های ما خودکار می شوند، بنابراین ما حتی نمی دانیم که آنها را انجام می دهیم.