نقش نگرش تحصیلی در افزایش اشتیاق تحصیلی دانش آموزان

اشتیاق تحصیلی دانش آموزان سازه ای است که برای یادگیری بسیار مهم است، تاجایی که آن را یک عامل مهم برای یادگیری می دانند. اشتیاق تحصیلی به میزان انرژی ای که یک فراگیر برای انجام دادن کارهای تحصیلی خود صرف می کند و نیز میزان اثربخشی و کارایی حاصل شده اطلاق می شود. یکی از عوامل موثر بر اشتیاق تحصیلی، نگرش دانش آموزان به تحصیل بود. به رغم اهمیت فراوانی که پرورش و سنجش عواطف دانش آموزان دارد، برای معلمان و سایر پرورش کاران وظایف درخور توجهی از این بابت پیش بینی نشده است. درحالی که ما نیاز داریم بدانیم دانش آموزان وقتی که وارد مدرسه و کلاس درس می شوند از چه نگرشی برخوردارند. کلاس ها و مدرسه شان را چگونه تصور می کنند و به چه میزانی به هدف های مهم عاطفی دست می یابند. اگر دانش آموز به شواهدی دست یابد که وی را مطمئن کند تکلیف نخست را به نحو عالی انجام داده است، احتمالا با تکلیف بعدی مربوط به رشته تکالیف با اشتیاق و اطمینان بیشتری برخورد خواهد کرد. اگر شواهدی به دست آورد حاکی از این که در تکلیف نخست ناموفق بوده است، احتمالا با اشتیاق و اطمینان کمتری به سمت تکلیف بعدی خواهد رفت و بدین ترتیب دانش آموز از تکلیفی به تکلیف دیگر پیش می رود. برای هر تکلیف یادگیری نوعی قضاوت ساده درباره شایستگی نحوه عملکرد خود از سوی معلمش کسب می کند؛ و خود دراین باره به نوعی قضاوت می پردازد. در غالب موارد این قضاوت ها آشکارا بیان نمی شود و این امر ممکن است سبب شود که دانش آموز درباره آنچه انجام می دهد تصور غلطی داشته باشد. لذا بر این اساس نوع نگرش دانش آموزان می تواند زمینه افزایش یا کاهش اشتیاق تحصیلی را فراهم نماید.

کلیدواژه ها:

نگرش تحصیلی ، اشتیاق تحصیلی ، دانش آموزان