ارزیابی تاثیر کربنات منیزیم تولید شده از جذب گاز CO۲ بر بهبود رفتار رس بندر گناوه

احداث پی بر روی خاک های رسی نرم معمولا با مشکلات متعددی از جمله نشست زیاد و گسیختگی همراه است. اضافه کردن موادی نظیر سیمان و آهک به رس نرم باعث بهبود رفتار آن میشود. ولی به دلیل وجود مسائل زیست محیطی در فرآیند تولید و بکارگیری این مصالح، محققان به دنبال مصالح نوین جهت استفاده در مصارف عمرانی و بهسازی هستند. در این تحﻘیق تاثیر کربنات منیزیم بر رفتار خمیری، مقاومتی و نشست پذیری رس بندر گناوه بررسی شده است. کربنات منیزیم با جذب گاز دی اکسید کربن تهیه شده و بصورت پودر جهت بهبود رفتار رس استفاده شده است. آزمایش های مختلف شامل حدود خمیری، تحکیم و سه محوری فشاری تحکیم یافته زهکشی نشده و همچنین تصویربرداری SEM بر روی نمونه های رس خالص و مخلوط شده با کربنات منیزیم انجام شده است. با توجه به نتایج بدست آمده، افزودن کربنات منیزیم به رس گناوه، باعث کاهش شاخص خمیری و بهبود رفتار تحکیمی رس شامل کاهش نشست تحکیمی و افزایش سرعت تحکیم می شود. تصاویر SEM نیز نشان می دهد که ذرات کربنات منیزیم سوزنی شکل بوده که باعث ایجاد ساختار نسبتا مقاوم و بروز رفتار دانه ای در خاک رس می شود. با توجه به نتایج آزمایش سه محوری، با افزایش تنش همه جانبه، مقاومت برشی و سختی نمونه های دارای کربنات منیزیم نسبت به رس خالص افزایش قابل توجهی نشان می دهد. با افزودن ۱۵ درصد کربنات منیزیم به رس گناوه، زاویه اصطکاک داخلی خاک در شرایط زهکشی نشده و زهکشی شده به میزان قابل توجهی افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

رس نرم ، کربنات منیزیم ، جذب دی اکسید کربن ، آزمایش سه محوری فشاری ، تحکیم