نقش میکروRNAها در تشخیص و درمان گلیوبلاستوما

مقدمه: میکروRNAها از طریق کنترل بیان ژن های مختلف، تنظیم کننده های اصلی بسیاری از فرایندهای بیولوژیکی، مانند تکثیر سلولی و آپوپتوز به شمار می آیند؛ بنابراین، تغییر بیان میکروRNAها نقش مهمی در در بروز بیماری های مختلف از جمله سرطان ایفا می کند. گلیوبلاستوما مولتی فرم تهاجمی ترین تومور سیستم عصبی مرکزی است که با وجود پیشرفت در انواع روش های درمانی، هنوز پیش آگهی آن ضعیف است. علاوه بر این، گلیوبلاستوما نوعی بیماری چندعاملی با ویژگی هتروژنیسیته است که همین ویژگی دلیل اصلی مقاومت آن به درمان های رایج است. شناسایی میکروRNAها و تعیین کاهش یا افزایش بیان آن ها در گلیوبلاستوما می تواند یک روش تشخیصی سریع و کم تهاجم و یک روش درمانی امیدوارکننده در نظر گرفته شود. بیان خوشه ژنی miR-۱۴۳/۱۴۵ در گلیوبلاستوما کاهش می یابد. مطالعات انجام شده در زمینه گلیوبلاستوما نیز حاکی از آن است که کاهش سطح بیان خوشه ژنی miR ۱۴۳/۱۴۵ با پیش آگهی ضعیف در بیماران همراه است. پژوهش ها حاکی از آن است که افزایش هر دو میکروRNA سبب کاهش تکثیر و تهاجم سلول های گلیوبلاستوما می شود. روش کار: در این پژوهش از پایگاههای منابع علمی Google Scholar، PubMed و Scopus با واژههای کلیدی MicroRNA، Glioblastoma، miR-۱۴۳ و miR-۱۴۵ بدون محدوده زمانی و با عملگرهای منطقی NOT، OR و AND جستجو انجام شد. یافته ها: بر اساس مقالات پژوهشی خلاصهای از نقش miR ۱۴۳/۱۴۵ در گلیوبلاستوما ارائه شد. نتیجه گیری: این مطالعه مروری نشان داد که میکروRNAها در بسیاری از مسیرهای سیگنالینگ سلولی دخیل در تومورزایی و پیشرفت گلیوبلاستوما، از جمله تکثیر، تمایز، مرگ برنامه ریزی شده سلول، متاستاز، رگ زایی و مقاومت دارویی شرکت می کنند. ازاین رو، می توان میکروRNAها را به عنوان بیومارکرهای تشخیصی و درمانی در گلیوبلاستوما به کار برد.

کلیدواژه ها:

Glioblastoma ، MicroRNA ، miR-۱۴۳/۱۴۵ gene cluster ، خوشه ژنی miR-۱۴۳/۱۴۵ ، گلیوبلاستوما ، میکروRNA