تاثیر ۸ هفته تمرینات تداومی با شدت متوسط بر بیان ژن های آپوپتوزی بافت قلب موش های صحرایی سالمند

مقدمه: فرایند پیری با کاهش پیش رونده عملکرد قلبی به واسطه از دست دادن میوسیت­های قلبی از طریق آپوپتوز مشخص می شود. از طرفی، فعالیت بدنی نه تنها باعث بهبود عملکرد قلبی می­شود، بلکه خطر بیماری­های قلبی را هم کاهش می­دهد. ازاین رو، هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر ۸ هفته تمرین تداومی با شدت متوسط بر بیان ژن BAX، P۵۳ و کاسپاز ۳ بافت قلب موش­های صحرایی نر سالمند بود. روش کار: در این مطالعه تجربی، ۱۶ سر موش صحرایی نر از نژاد ویستار با میانگین سنی ۲۵/۲±۱۹ ماه و وزن ۱۲/۲۰±۰۲/ ۳۵۰ گرم به طور تصادفی به دو گروه تمرین تداومی با شدت متوسط (MT) و کنترل (C) تقسیم شدند. برنامه تمرین هوازی تداومی (MICT) به مدت ۸ هفته و ۵ جلسه در هفته با شدت ۶۰ تا ۷۵ درصد حداکثر سرعت به صورت فزاینده انجام شد. ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، پس از بیهوشی کامل، بافت قلب برداشته شد. مقادیر بیان ژن BAX، P۵۳ و کاسپاز۳ قلب به روش  Real time PCRاندازه گیری شد. از روش آماری t مستقل در نرم افزار SPSS نسخه ۲۱ برای تجزیه وتحلیل داده استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که انجام ۸ هفته تمرین تداومی با شدت متوسط باعث کاهش معنی دار شاخص های آپوپتوزی BAX (۰۱۲/۰P=)، P۵۳ (۰۱۵/۰P=) و کاسپاز۳ (۰۰۲/۰P=) در بافت قلب موش های سالمند نسبت به گروه کنترل شد. نتیجه گیری: به نظر می­رسد که انجام منظم تمرینات هوازی تداومی با شدت متوسط می­تواند در کاهش شاخص­های آپوپتوز بافت قلب و کند شدن سرعت فرایند پیری نقش بسزایی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

Continuous exercise ، Apoptosis ، Heart ، elderly ، تمرین تداومی ، آپوپتوز ، قلب ، سالمند