مقایسه دو آزمایش کراس مچ و غربالگری آنتی بادی قبل از ترانسفیوژن خون در بیماران تحت اعمال جراحی ارتوپدی از نظر عوارض و هزینه ها: یک مطالعه مقطعی

مقدمه: برنامه ریزی برای درخواست خون و برقراری تعادل بین عرضه و تقاضا هنوز یکی از موضوعات بحث برانگیز در بیمارستان ها و مراکز انتقال خون است. این مطالعه با هدف مقایسه دو آزمایش کراس مچ و آزمایش غربالگری آنتی بادی پیش از ترانسفیوژن گلبول های قرمز خون از نظر بروز عوارض و هزینه در بیماران تحت اعمال جراحی ارتوپدی زانو صورت گرفته است. روش کار: در این مطالعه توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی، بیماران جراحی ارتوپدی که به تزریق خون حین عمل نیاز داشتند، به شیوه دردسترس وارد مطالعه شدند. اطلاعات لازم به وسیله چک لیستی پژوهشگرساخته متشکل از دو بخش اطلاعات زمینه ای، اطلاعات مربوط به کیسه خون و اطلاعات مربوط به عوارض احتمالی، جمع آوری شد. برآورد هزینه های آزمایش نیز با استفاده از پرونده استخراج شد. یافته ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی با به کارگیری نرم افزار SPSS سری ۱۸ و سطح معنی داری ۰۵/۰ تجزیه وتحلیل شد. یافته ها: در مجموع، ۲۱۲ بیمار با میانگین سنی ۹۸/۴۴ سال وارد مطالعه شدند. برای ۱۰۸ بیمار (۹/۵۰ درصد) از کراس مچ و برای ۱۰۴ بیمار (۱/۴۹ درصد) از آزمایش غربالگری آنتی بادی استفاده شد. درباره ی عوارض پس از تزریق خون، حداقل یک عارضه در ۱۲ بیمار (۷/۵ درصد) مشاهده شد. کهیر، گرگرفتگی و خارش به ترتیب عوارض شایع تر بودند. نسبت کراس مچ به انتقال خون (C/T) بالاتر از معیارهای استاندارد بین المللی بود: ۲۵/۵ در مقابل ۵/۲. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که میزان عوارض بعد از تزریق در دو روش تفاوت معنی داری نداشت؛ بااین حال، آزمایش کراس مچ در مقایسه با غربالگری آنتی بادی، مقرون به صرفه تر است. با در نظر گرفتن مجموع شرایط موجود می توان تصمیم گرفت که استفاده از کدام روش بهتر و به نفع بیمار است.

کلیدواژه ها:

Blood transfusion ، Transfusion reaction ، Blood cross-matching ، Orthopedic surgery ، ترانسفیوژن خون ، واکنش ترانسفیوژن ، کراس مچ خون ، جراحی ارتوپدی