بررسی میزان شیوع و تایپ های مولکولی سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین و ونکومایسین در بینی پرسنل بیمارستان امام حسن (ع) بجنورد در پاییز ۱۴۰۰

مقدمه: عفونت های بیمارستانی معضلی جهانی است که از دهه ۸۰ به چالش و معضلی درمانی در بیمارستان های سراسر جهان مبدل شده است. یکی از منابع اصلی عفونت های بیمارستانی پرسنل هستند. هدف از مطالعه حاضر بررسی فراوانی و مقایسه میزان کلنیزاسیون استافیلوکوکوس اورئوس، مقاومت های آنتی بیوتیکی و نهایتا تایپ های مولکولی آن در پرسنل بخش های کلیدی بیمارستانی شامل اورژانس، عفونی، CCU و ICU است. روش کار: نمونه های سوآپ بینی از پرسنل بخش های اورژانس، عفونی، CCU و ICU بیمارستان امام حسن (ع) بجنورد در پاییز ۱۴۰۰ جمع آوری شد و کشت آن ها صورت گرفت. تایید سویه های استافیلوکوکوس اورئوس توسط تست های بیوشیمیایی انجام شد و برای تایید حساسیت دارویی از روش دیسک دیفیوژن و تست آگار اسکرین استفاده شد. استخراج DNA ژنومیک انجام شد و واکنشPCR  برای بررسی حضور ژن های مقاومت صورت گرفت. تعیین گروه agr، تعیین تیپ SCCmec و بررسی حضور ژن توکسین های pvl، tsst و etc انجام شد. یافته ها: در بررسی ها، از ۲۱۴ نمونه سوآپ بینی پرسنل، ۷۵ نمونه حاوی استافیلوکوکوس اورئوس بود. میزان شیوع MRSA ۳/۶۵ درصد بود. در بررسی تایپ های SCCmec در سویه های MRSA، شایع ترین تایپ SCCmecIII بود. از گروه های agr، شایع ترین تایپ I بود و از نظر میزان فراوانی ژن های توکسین های pvl، tsst و etc شیوع بالایی داشتند. نتیجه گیری: با توجه به افزایش سطح بهداشت عمومی و محیطی در بیمارستان ها استافیلوکوکوس اورئوس های کلنیزه کننده بینی پرسنل در اثر فشار انتخابی، مقاومت آنتی بیوتیکی و پاتوژنیسیتی بالاتر دارند، لذا در صورت انتقال به بیماران، بیماری های سخت تری می توانند ایجاد کنند.

کلیدواژه ها:

Antimicrobial resistance ، Healthcare workers ، Molecular typing ، Staphylococcus aureus ، SARS-CoV-۲ ، استافیلوکوکوس اورئوس ، کادر درمان ، کووید-۱۹ ، مقاومت آنتی بیوتیکی ، تایپینگ مولکولی