آموزش و پرورش و ابزار و تکنیک های جامعه پذیری دانش آموزان

جامعه پذیری فرآیندی است که از طریق آن افراد،دانش ها ،مهارت ها ،ارزش ها و الگوهای رفتاری جامعه خویش را کسب می کنند.در کودکی جامعه پذیری از خانواده آغاز می شود،اما آژانس های مختلفی پس از خانواده ایفای نقش می کنند و هریک از این آژانس ها می توانند مسیرهای مختلفی را به کودک آموزش دهند که ناشی از فرهنگ آژانس موثر بر شناخت کودک است و می تواند نشئت گرفته از فرهنگ جامعه ،خرده فرهنگ ها و حتی وضعیت خاص روانی یک شخص باشد و بنابراین این آژانس ها می توانند مسیرهای گوناگون و گاه متعارض و متضادی را به کودک القا کنند که در نهایت معرفت کسب شده توسط کودک می تواند از انطباق کامل با فرهنگ جامعه تا ضدیت با فرهنگ غالب ،متغیر باشد.نخستین آژانسی که از سوی جامعه و با هدف جامعه پذیری کودک ایجاد و وارد عمل می شود نهاد رسمی آموزش و پرورش است.که هدف اصلی این نهاد همان جامعه پذیر کردن یا آماده ساختن کودک برای حضور و درک به موقع و هماهنگ ساخت ها ،کارکردها و فرهنگ جامعه جهت نشان دادن عملکرد معقول اعم از واکنش ها ،رفتار یا کنش ،در جهت رفع نیازها و رسیدن به اهداف جمعی است در این مرحله موسسات آموزشی مختلف در چارچوب نظام آموزشی ،نقش اساسی تری را در جامعه پذیر کردن و رشد شخصیت فرد بر عهده می گیرند.در این مقاله در رابطه با نهادهای اموزش و پرورش و نقش آنها در جامعه پذیری دانش آموزان سخن می گوییم .

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، جامعه پذیری ، الگوهای رفتاری ، مهارت ها