بررسی نحوه ی اهمیت و تاثیر گذاری برنامه ها ی مکمل و فوق برنامه در تربیت و آموزش دانش آموزان

رسالت آموزش و پرورش در هر کشوری تقویت نگرش انسانی به زندگی و ارتقای فلسفه آن و ایجاد توانایی در افراد جامعه برای زندگی سالم و سازنده است.فرآیند یاددهی و یادگیری ، فرآیند دو جانبه ای است که در آن یاددهی با ابتکار و خلاقیت معلم و یادگیری بر اساس مفاهیم و اهداف درس است به نحوی که هر دو طرف فر آیند ، معلم و متعلم در این فعالیت مشارکت داشته باشند. به فعالیت هایی که بر اساس نوآوری و ابتکار معلمین در کنار تدریس و بر اساس آموزش مفاهیم و اهداف درس به کار گرفته شوند و در داخل یا خارج کلاس انجام شود ، فعالیت مکمل گفته می شود. توسعه و غنی سازی فعالیت های مکمل و فوق برنامه با توجه به رویکرد نسبتا متمرکز برنامه ریزی درسی و توجه کافی نداشتن به رشد مهارت های اجتماعی، عاطفی و شناختی فراگیران و در فرآیند یاددهی یادگیری، لازم است برای تعدیل نارسایی و کاستی های برنامه درسی، توجه به علایق و استعدادها، پاسخ به نیازهای فردی، غنی سازی اوقات فراغت، پاسخ به تحولات پرشتاب دنیای امروز و تعمیق فرآیند یاددهی یادگیری، فعالیت هایی در قالب مکمل و فوق برنامه برای اجرا در مدارس در نظر گرفته شود. هدف فعالیت مکمل، تعمیق یادگیری دانش آموز و ایجاد فرصت برای اندیشیدن درباره مفاهیم و تمرین مهارت هاست. فعالیت های کمک برنامه (مکمل) به آن دسته از فعالیت های دانش آموزان که نیازمند حدی از نظارت و سرپرستی از ناحیه مدیریت آموزشگاه است و متفاوت از آموزش کلاسی است، اطلاق می شود. ولی با این حال بخش مهمی از نظام تربیتی مدرسه است مانند ورزش، گروه های دانش آموزی و روزنامه دیواری. در منابع دیگر این واژه مهم را گسترده کرده اند و آن را به صورت عمیق تری در چارچوب برنامه مدرسه قرار داده اند و آن را به نوعی از فعالیت های فوق برنامه متمایز کرده اند.

کلیدواژه ها:

تاثیر ، اهمیت ، برنامه ، غیردرسی ، مکمل ، تربیت ، آموزش