نقش انزوا طلبی دانش آموزان در افت تحصیلی

گوشه گیری و انزوا یکی از مهم ترین مشکلات دانش آموزان در جوامع کنونی است. از نظر روان شناسی به حالتی که کودکان دائما ترجیح می دهد فعالیت های خود را به تنهایی و بدون حضور دیگران انجام دهد گوشه گیری گفته می شود. دانش آموزان گوشه گیر ترجیح می دهد که به تنهایی بازی کند، کم تر در جمع حضور پیدا می کند و می توان علایمی از اختلالات کم رویی و خجالتی بودن را در آنان مشاهده کرد چرا که این موارد کاملا با یکدیگر در ارتباط هستند. در سنین ابتدایی زندگی یعنی بین سن یک تا دو سال عمدتا والدین شخصیت کودک را شکل می دهند اما از این سن به بعد کودک است که در تعامل با دیگران و بازی با هم سن و سالان خود موارد زیادی را یاد گرفته و می آموزد. گوشه گیری در کودکان در دسته های گوناگونی قرار می گیرد. ممکن است کودک گوشه گیر در نتیجه کم رویی کودک به وجود بیاید یعنی یک کودک به دلیل کم رویی تمایلی برای برقراری ارتباط با دیگران به خصوص فرد غریبه نداشته و از آن گریزان است که بسیاری از گوشه گیری های در کودکان همین دلیل و مشکل را دارند. افت تحصیلی دانش آموزان به دلایل مختلفی اتفاق می افتد. آن دسته از دانش آموزانی که همیشه جزو برترین های مدرسه بوده اند و نمرات خوبی در درس ها و امتحانات کسب می کردند، در اثر یک سری عوامل و اتفاقات ممکن است با افت تحصیلی مواجه شوند! این دلایل به دو دسته عوامل بیرونی و درونی تقسیم بندی می شوند. مشکلات خانوادگی، تغییرات خلقیات و روحیات دانش آموزان، تغییر مقطع تحصیلی، نابلد بودن اصول مطالعه صحیح دروس، نمونه ای از دلایل افت تحصیلی در مقاطع مختلف می باشد.