اثربخشی هنر درمانی بیانی بر بهبود خلق و خو و سلامت روان دانش آموزان در معرض خطر اعتیاد

هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر هنر درمانی بیانی بر بهبود خلق و خو و سلامت روان دانش آموزان در معرض خطر اعتیاد بود. در این پژوهش از روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است و جامعه آماری آن دانش آموزان پسر پایه نهم شهر مشهد در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بودند که در معرض خطر اعتیاد قرار داشتند که از بین آنها نمونه ای به حجم ۳۰ نفر بر اساس ملاکهای ورورد به پژوهش به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به تصادف در دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل جای دهی شدند. ابزارهای مورداستفاده در این پژوهش پرسشنامه خلق وخو باس و پلومین (۱۹۸۴) و سلامت روان گلدبرگ(۱۹۸۷) بود و گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت برنامه هنر درمانی بیانی قرار گرفتند و تجزیه وتحلیل داده به روش تحلیل کواریانس انجام شد. یافته ها نشان داد آموزش گروهی مبتنی بر هنر درمانی بیانی بر بهبود خلق و خو و سلامت روان دانش آموزان موثر است به این صورت که هنر درمانی بیانی منجر به بهبود خلق و خو و افزایش سلامت روان دانش آموزان در معرض خطر اعتیاد گروه آزمایش شده است(۰۵/۰P<). نتیجه گیری: نتیجه این پژوهش نشان می دهد که می توان از هنر درمانی بیانی در بهبود خلق و خو و سلامت روان دانش آموزان در معرض خطر اعتیاد در مدارس استفاده نمود

کلیدواژه ها:

هنر درمانی بیانی ، خلق و خو ، سلامت روان ، دانش آموزان در معرض خطر اعتیاد