نقش منابع انسانی در ناکامی تیم ملی فوتبال امید ایران در راهیابی به المپیک

هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش منابع انسانی در ناکامی تیم ملی فوتبال امید ایران در راهیابی به المپیک می باشد. این پژوهش، کیفی-کمی و از نوع مطالعات کاربردی است که به شکل میدانی انجام گرفته است. جامعه آماری بخش کیفی پژوهش را، صاحب نظران آگاه با موضوع و در بخش کمی، سرمربیان، سرپرستان و مدیران فعلی تیم های ملی فوتبال و تیم های لیگ برتر کشور در رده های سنی بزرگسالان و امید، و همچنین سرمربیان و سرپرستان سابق تیم های ملی در رده سنی بزرگسالان و امید به تعداد ۱۵۰نفر تشکیل دادند. روش نمونه گیری بخش کیفی، غیراحتمالی هدفمند به صورت گلوله برفی تا رسیدن به اشباع نظری بود و در نهایت با انجام ۱۴ مصاحبه، اطلاعات به اشباع نظری رسید. در بخش کمی نیز روش نمونه گیری غیراحتمالی در دسترس استفاده شد، و تعداد نمونه آماری براساس جدول مورگان ۱۰۸نفر تعیین شد. برای جمع آوری اطلاعات از مصاحبه های نیمه ساختاریافته و همچنین پرسشنامه ای محقق ساخته استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده های حاصل از مصاحبه ها همزمان با انجام مصاحبه ها صورت پذیرفت و کدگذاری آن ها در سه مرحله باز، محوری و انتخابی انجام شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون های آمار استنباطی بارتلت و شاخص KMO، تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی و فریدمن استفاده شد. یافته های پژوهش حاکی از این هستند، ۲۳مورد در قالب ۳مولفه شامل مدیران ، مربیان و کادرفنی، و بازیکنان به عنوان مهم ترین عوامل انسانی می باشند که در ناکامی تیم ملی امید نقش دارند. لذا توصیه می گردد سازمان های مسئول به منظور رفع موانع موجود و نیز اهتزاز پرچم ایران در فوتبال المپیک کوشش های لازم را به عمل آورند.

کلیدواژه ها:

المپیک ، تیم ملی ، فوتبال ، منابع انسانی