تعیین اندازه عیب اولیه مجاز در تست های غیر مخرب برای رینگ نگهدارنده ژنراتور

هدف از این پژوهش تعیین ابعاد عیب اولیه مجاز ناشی از فورجینگ در رینگ نگهدارنده ژنراتور است. برای این منظور با استفاده از روابط تجربی موجود در منابع، عیوب ناشی از فورجینگ با ترک های سطحی نیم بیضوی و محاط بیضوی معادل سازی می شود. روش تشخیص عیوب تست التراسونیک در نظر گرفته شده است. در ادامه با توجه به میدان تنش قطعه در حین فرآیند خاموش و روشن شدن ژنراتور، نواحی بحرانی از نظر رشد عیوب تعیین می گردد. سپس با استفاده از تحلیل مکانیک شکست طول ترک بحرانی محاسبه می گردد. با مشخص بودن ابعاد ترک بحرانی و تعداد خاموش و روشن شدن های مجاز ژنراتور و با شبیه سازی رشد ترک ابعاد ترک اولیه مجاز تعیین می شود. جهت تعیین ضریب شدت تنش از روش تابع وزن یک-بعدی استفاده می شود. با توجه به اینکه روابط تحلیلی موجود بر مبنای روش تابع وزن تنها برای هندسه استوانه ای با یک نسبت شعاع به ضخامت مشخص در دسترس است، برای دو سایز ترک مقادیر ضریب شدت تنش همزمان با روش اجزای محدود نیز تعیین و با مقادیر به دست آمده از روش تابع وزن مقایسه می شود. در ادامه و پس از تعیین ابعاد ترک اولیه مجاز، با استفاده از روابط تجربی موجود در مراجع، ابعاد عیب مجاز در تست التراسونیک تعیین می شود.

کلیدواژه ها:

عیوب فورجینگ ، رینگ نگهدارنده ، مکانیک شکست