تحولات معماری خیابانی و هویت نمای شهری دردوره قاجاروپس ازآن درمحله ارگ کرمان

تحقیق و شناخت معماری ایران خصوصا معماری بافت معاصرشهری با بازشناسی ارزشهای کالبدی و محیطی همراه است که متاسفانه چنان که باید ازگذشتگان به ما منتقل نشده و سبب بیگانگی نسل طراح کنونی از دست آوردهای استادان هنرمعماری ایران بود هاست پیامد این بیگانگی محتوای معماری و سیمای شهری است که اکنون درخیابان و فضای شهر ناظر آن هستیم عدم شناخت ویژگیهای کالبدی و سیمای شهری معاصر که ازاواخر حکومت قاجار و اوایل حکومت پهلویتا به امروز شکل گرفته است سبب شده ارزشهای فوق درکالبدهای جدیدتر کم کم محو شوند یکی ازانتقادهایی که اغلب به معماری و شهرسازی معاصر ایران وارد میشود خلاء هویتی آ« و حذف معیارهایی است که به تدریج دانسته یا نادانسته ازتوجه طراحان خارج شده اند این مقاله تلاشی است درجهت شناسایی گونه از معماری ایرانی که پس ازتحولات صنعتی شکل گرفته و درآن ارزشهایی ازهویت سیمای شهری ایران وجود دارد و هیچگاه ازاین دیدگاه طبقه بندی و ارزشیابی نشده است بنابراین هدف این مقاله شناسایی سه دوره تحول نمای خیابانی دربافت تاریخی کرمان میب اشد معماری خیابانی یک معماری زمینه گرا و محافظه کار می باشد و دارای خصیصه های معماری بازسازی و نوسازی است که ضمن منعکس کردن هویت و عناصرمعماری بناهای طرفین سبب تاکید و پویایی این خصیصه ها میشود.

کلیدواژه ها:

نمای خیابانی ، بافت تاریخی ، معماری ، هویت