بررسی ضریب عملکرد چیلر های جذبی اجکتوری

در سیستم های تبرید جذبی بدون نیاز به انرژی الکتریسیته، عملیات سرمایش با استفاده از گرمای اتلافی از قبیل انرژی خورشیدی، بخار پرت صنایع، گازهای خروجی از موتورها انجام می گیرد که این امر موجب مورد توجه قرار گرفتن این دسته از تجهیزات سرمایشی در نگاه مهندسین شده است. از معایب این تجهیزات پایین بودن بازده آنها می باشد. به منظور دستیابی به بازده بیشتر باید ضریب عملکرد دستگاه را افزایش داد. مطالعات متعددی در مورد بهبود عملکرد این سیستم های برودتی انجام شده است. در این تحقیق سیکل تبرید جذبی معمولی با سیستم های جذبی- اجکتوری مقایسه شد و سه پیکره بندی جدید براساس جریان ثانویه به اجکتور پیشنهاد شد. همچنین تاثیر افزایش دما، نوع ماده جاذب و جایگذاری اجکتور در بخش های مختلف سیستم تبرید جذبی اجکتوری به منظور مطالعه اثر پارامترهای عملیاتی بر میزان ضریب عملکرد ارزیابی می شود. پیکره بندی سوم بالاترین ضریب عملکرد را در بین پیکره بندی های پیشنهادی دا رد. این پیکره بندی افزایش ۱۵ درصدی نسبت به چیلرهای جذبی معمولی دارد، فناوری های خنک کننده برای کاربردهای تهویه مطبوع و تبرید به عنوان یک جایگزین پایدار و سازگار با محیط زیست مورد توجه فزاینده ای قرار گرفتند. ترکیب چیلرهای جذبی و اجکتور ها یک فناوری خنک کننده با آینده ای موفق است که تاثیرات استفاده از آن جهت افزایش ضریب عملکرد سیستم در مقالات و مطالعات بسیاری مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

اجکتور ، ضریب عملکرد ، ریلر جببی ، آب آمونیاک