مشاهدات آزمایشگاهی میزان جذب آب نمونه های رزین اپوکسی با افزوده گرافیت

استفاده از افزوده های متنوع در رزین اپوکسی به منظور بهبود خواص فیزیکی و شیمیایی آنها بسته به شرایط کاری مواد کامپوزیت در صنایع مختلف معمول است. در این مقاله اثر استفاده از افزوده گرافیت در رزین پایه اپوکسی در برابر محیط مرطوب مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور نمونه ها با درصد وزنی های مختلف (%۰ ، %۵ ، %۱۰ ، %۱۵ و %۲۵) بر اساس استانداردهای موجود ساخته شده است. میزان جذب رطوبت نمونه ها در مجاورت محیط های مرطوب مختلف شامل آب آشامیدنی، آب مقطر ، محلول هیدروکلریدریک اسید با غلظت %۱۰ و محلول قلیایی کلرید سدیم %۱۰ مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس توصیه استاندارد، توزین نمونه ها بصورت روزانه تا زمان اشباع کامل آنها ادامه می یابد. با تحلیل داده های آزمایشگاهی مشخص شد در تمام شرایط محیطی مورد بررسی، به غیر از محیط اسیدی، میزان جذب آب نمونه با افزودن افزوده گرافیت نسبت به نمونه رزین خالص کاهش پیدا کرده است. بیشترین درصد جذب آب در محیط اسیدی و کمترین آن در محیط قلیایی مشاهده شد. تغییرات درصد جذب رطوبت به ترتیب مربوط به محیط قلیایی %۱۰< آب آشامیدنی< آب مقطر< محیط اسیدی %۱۰ است. همچنین مشاهدات آزمایشگاهی بیانگر آنست که روند جذب آب در کلیه آزمایشات از مدل نفوذ کلاسیک فیک پیروی می کند.

کلیدواژه ها:

کامپوزیت ، افزوده گرافیت ، جذب آب ، رزین اپوکسی