بررسی تاثیر هوش معنوی در افزایش کیفیت زندگی و کاهش افسردگی سالمندان

هوش معنوی یکی از ابعاد سلامت معنوی است که موجب می شود انسان با محیط پیرامون خودسازگاری پیدا کند. ازآنجایی که باورها، آمیزه های فرهنگی و تعهدات معنوی با پیامدهای مثبتی مانند سلامت روان شناختی و جسمانی ، رضایت از زندگی ، عملکرد مطلوب بین فردی و کیفیت بهتر زندگی می تواند در ارتباط باشد. این پژوهش به بررسی تاثیر هوش معنوی در افزایش کیفیت زندگی و کاهش افسردگی سالمندان پرداخته است . این تحقیق بر اساس اهداف ، از نوع تحقیقات کاربردی است و بر اساس جمع آوری داده ها و طرح تحقیق روش توصیفی از نوع همبستگی است . جامعه آماری در این پژوهش ، شامل سالمندان کل مناطق ۲۲ گانه شهر تهران می باشد. ۴۰۰ نفر از سالمندان بودند که از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. روش تعیین حجم نمونه طبق فرمول کوکران خواهد بود. لذا با توجه به تعداد جامعه آماری ۴۰۰ نفر به عنوان نمونه در نظر گرفته شد. در این پژوهش جمع آوری اطلاعات به دو روش مطالعات کتابخانه ای و مراجعه به اسناد و مدارک و دیگری روش میدانی و استفاده از پرسشنامه انجام گرفته است . پرسشنامه های مورداستفاده عبارت اند از (پرسشنامه کیفیت زندگی (۳۶(SF- ، پرسشنامه هوش معنوی کینگ (۲۰۰۸)، پرسشنامه افسردگی بک ۲.( (BDI-II) نتایج این مطالعه ازاثربخشی هوش معنوی در افزایش کیفیت زندگی و کاهش افسردگی سالمندان حکایت می کند. یافته های پژوهش نشان می دهد که راهبردهای معنوی و مذهبی در افزایش کیفیت زندگی تاثیر بسزایی دارد که در پی آن سلامت روان و عملکرد تکالیف روزانه افزایش می یابد و افسردگی کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

هوش معنوی ، کیفیت زندگی ، اضطراب ، افسردگی ، سالمندان