بررسی اثربخشی آموزش درس مطالعات اجتماعی با روش بدیعه پردازی بر پذیرش اجتماعی دانش آموزان

پژوهش حاضر تاثیر آموزش درس مطالعات اجتماعی با روشهای بدیعه پردازی و سنتی بر پذیرش اجتماعی دانش آموزان پایه ششم شهرستان پیرانشهر را مورد بررسی قرار داده است . جامعه آماری مورد مطالعه کلیه دانش آموزان پایه ششم شهرستان پیرانشهر بود، نمونه این پژوهش با روش نمونه گیری در دسترس از بین مدارس ابتدایی پسرانه شهرستان پیرانشهر انتخاب شده و به کلاسهای منتخب به صورت تصادفی با دو روش بدیعه پردازی و سنتی درس مطالعات اجتماعی آموزش داده شد. در این پژوهش برای برای اندازه گیری میزان پذیرش دانش آموزان از پرسشنامه پذیرش دانش آموزان دبیرستانی استفاده شد. در این پژوهش از فرم ۲۰ سوالی پذیرش اجتماعی استفاده شده است و برای نمره گذاری به پاسخ های منطبق بر سازگاری نمره صفر و برای پاسخهایغیرمنطبق نمره یک منظور شد. نمره پایین نشان دهنده سازگاری بالاتر و نمره بالا نشان دهنده سازگاری پایین تراست . پایایی خرده مقیاس پذیرش اجتماعی با روش آلفای کرونباخ ۷۸/ ۰ به دست آمد. برای تحلیل داده ها از آزمون تی و تحلیل کواریانس تک متغیری برای بررسی تفاوت میانگین ها و نمرات پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. یافته های حاصل از این پژوهش نشان داد روش تدریس بدیعه پردازی باعث افزایش معنادارپذیرش اجتماعی دانش آموزان می شود( (p<۰/۰۱

کلیدواژه ها:

روش تدریس ، بدیعه پردازی ، پذیرش اجتماعی ، مطالعات اجتماعی