نقش انزوای اجتماعی و تنهایی در سلامت روانی معلمان

سلامت به عنوان یک مفهوم اساسی و اجتماعی -فرهنگی ، نقشی تعیین کننده و بی نظیر در توسعه و پایداری جوامع ایفا می کند. اهمیت سلامت در تاثیرگذاری بر کیفیت زندگی و توسعه اجتماعی بیش از هر زمان دیگری مشهود است . عوامل مختلفی سلامت را تهدید می کند، از جمله عوامل روان شناختی مانند استرس ، اضطراب ،افسردگی ، انزوای اجتماعی و تنها یی که می تواند به طور مستقیم بر رفاه معلمان تاثیر بگذارد. بنابراین ، پژوهش حاضر بر نقش انزوای اجتماعی و تنهایی در سلامت معلمان تمرکز دارد. هدف این پژوهش با استفاده از روش تحقیق کیفی ، توصیف و تفسیر عمیق تر از نقش انزوا و تنهایی در سلامت معلمان است . این رو یکرد کیفی به گونه ای طراحی شده است اطلاعات جمع آوریشده مستقمای برا ی سیاست گذاری و برنامه ریزی برای بهبود شرایط سلامت قابل استفاده باشد. جمع آوری داده ها در این پژوهش از طریق تحلیل اسنادی انجام شده است . در مرحله تجزیه و تحلیل داده ها، یک روش مبتنی بر استنتاج با تمرکز بر تحل یل مفهومی و مفهوم سازی مجدد به کار گرفته شد. این روش تحلیلی امکان ارائه تفاسیر عمیق تر و پویا از داده ها را فراهم می کند و محققان راقادر می سازد تا الگوها، روابط و مفاهیم کلیدی را در موضوع مورد بررسی توضیح دهند. این مطالعه به سه سطح تحلیل می پردازد: توصیفی ، تفسیری و استنباطی ، تا درک جامعی از موضوع و روابط بین متغیر ها را ارائه دهد و ارتباط عمیق تری بین عوامل مختلف ایجاد کند. با حرکت رو به جلو، می توان بر اساس یافته ها ی این تحقیق توصیه هایی را برای محققان ، روانشناسان و سیاست گذاران ارائه کرد.

کلیدواژه ها:

انزوای اجتماعی ، تنهایی ، سلامت