بررسی رابطه خلاقیت با توانمندی حل مسئله دانش آموزان دوره ابتدایی

این پژوهش با هدف بررسی رابطه خلاقیت با توانمندی حل مسئله دانش آموزان دوره ابتدایی انجام شد. تحقیق حاضر با توجه به هدف ، کاربردی است و روش انجام پژوهش توصیفی - همبستگی است و از شاخه پژوهش های میدانی است . جامعه آماری پژوهش حاضر را مدارس ابتدایی شهرستان سرپلذهابت شکیل داده اند که در نیمسال اول سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ در حال گذراندن واحد تربیت بدنی ۱ می باشند. در پژوهش حاضر از روش نمونه گیری خوشه ای استفاده شد.حجم نمونه براساس جدول مورگان -کرجسی ۱۰۰ نفر از دانش آموزان ابتدایی محاسبه شد. در این پژوهش ، از روش هایآماری توصیفی شامل فراوانی ، میانگین ، انحراف استاندارد، چولگی و کشیدگی و آزمون کلموگروف - اسمیرنوف و... از آمار استنباطی ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد و از نرم افزار۲۲spss برای انجام روشهای آماری استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین خلاقیت با توانمندی حل مسئله دانش آموزان دوره ابتدایی ۵۸۴/۰ به دست آمده است و سطح معنی داری آزمون همبستگی پیرسون معادل ۱p≤۰.۰۰ می باشد که از عدد ۰۵/۰ کوچکتر است . لذا فرض صفر رد می شود و فرضیه محقق تایید می گردد. در نتیجه با اطمینان می توان گفت که بین خلاقیت با توانمندی حل مسئله دانش آموزان دوره ابتدایی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. از آنجا که عدد ضریب همبستگی در محدوده بین حداقل صفر و حداکثر۱قرار دارد می توان چنین استنباط کرد که میزان همبستگی و تاثیر پذیری بین خلاقیت با توانمندی حل مسئله دانش آموزان دوره ابتدایی به نسبت زیادی قابل تامل است .

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، توانمندی حل مسئله ، دانش آموزان دوره ابتدایی