نقش آموزش و پرورش در توسعه ی کشور

آموزش و پرورش به عنوان رکن اساسی و بنیان توسعه همه جانبه در آرمان شهر هر کشوری محسوب می شود. این آرمان شهری، که تربیت یافتگان آن و تولید و خروجی نسلی که از آن می آید، موارد مختلفی را مد نظر قرار می دهد.نسلی تربیت شود که به هویت ملی خود علاقه مند باشد و در مواجهه با خطر و تهدید، خود را نبازد و به جانبازی در راه فرهنگ و اصالت و دفاع از سرزمینش افتخار کند. آنها باید بدانند چگونه زیستن و با هم زیستن را به درستی بلد باشند، و در هنگام مواجهه با مشکلات، آنچه برای خود می پسندند را برای دیگران نیز بپسندند و از اصول بنی آدمیت و همبستگی بین اعضای یکدیگر آگاه باشند.نسلی که در محیط زیست و منابع ملی دوستداری کند و در حفاظت از آن ها مسئولیت پذیر باشد، از ضربه های سهوی و عمدی به طبیعت، منابع آب، ناهنجاری های زمین، و آلودگی محیط زیست به هر شکلی، خودداری نماید و در مقابل کجروی های احتمالی مقاومت نماید.نسلی که مهارت های زندگی و آداب اجتماعی را بلد باشد، از قوانین بخشی و بین بخشی فردی و عمومی آگاهی داشته باشد و اهمیت اجرای قوانین را به عنوان یک اصل بداند.آموزش و پرورش محور توسعه و سنگ زیربنایی در استقلال کشورهاست که تاثیر آن بر همه نهادها و دستگاه های جامعه قابل ملاحظه است. توسعه کشورها در تمامی ابعاد، از جمله اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی، نیازمند توجه جدی به آموزش و پرورش است.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، توسعه هم جانبه ، توسعه اقتصادی ، توسعه اجتماعی