نقش تعاملات خانواده ومدرسه درتحقق اهداف تعلیم و تربیت (عدالت وکیفیت آموزشی)

تعلیم و تربیت به عنوان پایه ای اساسی در رشد و پیشرفت جوامع و افراد، از اهمیت بسیاری برخوردار است. در این راستا، تعاملات میان خانواده و مدرسه به عنوان دو مولفه اساسی در فرآیند تعلیم و تربیت مطرح می شوند. این مقاله به بررسی نقش برخوردهای مثبت میان خانواده و مدرسه در تحقق اهداف تعلیم و تربیت، با تاکید ویژه بر مباحث عدالت و کیفیت آموزشی، می پردازد. عدالت در محیط آموزشی به توزیع عادلانه ی منابع و فرصت های آموزشی بین افراد اشاره دارد. همچنین، کیفیت آموزشی نشانگر سطح بهره وری و ارتقاء مهارت ها و دانش های فرد است. مقاله به توضیح تعریف این دو مفهوم ابتدایی پرداخته و نشان می دهد که چگونه تعاملات میان خانواده و مدرسه می توانند در تحقق عدالت و ارتقاء کیفیت آموزشی نقش داشته باشند. سپس، نقش خانواده به عنوان اولین محیط آموزشی فرد مورد بررسی قرار می گیرد. تعاملات مثبت، حمایت روحی، و مشارکت خانواده در تحصیلات فرزندان، به عنوان عوامل اساسی در تحقق عدالت و کیفیت آموزشی مطرح می شوند. همچنین، نقش مدرسه به عنوان محیط دومین آموزشی برجسته می شود که مسئولیت ارائه آموزش عالی و ارتقاء کیفیت آموزشی را بر عهده دارد. تعامل مداوم مدرسه با خانواده و مشارکت والدین به عنوان عوامل موثر در تحقق اهداف آموزشی مورد بررسی قرار می گیرد. در نهایت، با تاکید بر اهمیت تعاملات، نتیجه گیری می شود که تعاملات مثبت بین خانواده و مدرسه اساسی ترین عامل در تحقق اهداف تعلیم و تربیت، به خصوص در زمینه های عدالت و کیفیت آموزشی می باشند. توازن مناسب در توزیع منابع، نظارت مستمر، اطلاعرسانی فعال، اعمال اصول عدالت در تصمیم گیری، و همکاری مستمر بین خانواده و مدرسه، می تواند بهبودهای قابل توجهی در سیستم آموزش و پرورش به همراه داشته باشد. روش تحقیق این مقاله توصیفی تحلیلی با فن کتابخانه ای می باشد.

کلیدواژه ها:

تعاملات خانواده و مدرسه ، تعلیم و تربیت ، عدالت آموزشی ، کیفیت آموزشی ، مدیریت آموزشی.