بتن خود ترمیم شونده

امروزه بتن به عنوان یکی از مصالح اصلی در صنعت ساخت و ساز به شمار می آید. تمایل زیاد صنعت به استفاده از مصالح بتنی منجر به انجام تحقیقات زیادی در زمینه اصلاح معایب آن شده است . یکی از دغدغه های اصلی در هر سازه بتنی ، کنترل و جلوگیری از بروز ترک خوردگی می باشد. بسیاری از دانشمندان و مهندسین در جستجوی مولفه ها اصلی و مهم جهت طراحی سازه ها باء دوام بالاتر و دوره نگهداری آزاد بشتر و البته هزینه کمتر می باشند چون جوامع هزینه های هنگفتی را به دلیل کیفیت پایین و دوام نامناسب بتن و راهها و اثرات اکولوژی آن ، هزینه کرده اند. در سالیان اخیر نسل جدیدی از بتن های الیافی شکل ذر تحت عنوان ” کامپوزیت های مهندسی بر پایه مصالح سیمانی ” توسط دکتر لی در دانشگاه میشیگان ابداع شده است . این مواد به دلیل رفتار کشتی با شکل پذیری زیاد و قابلیت ترک خوردگی متعدد، عرض ترکها را بسیار کوچک نگه داشته و سبب ترمیم خود به خود ترکها بدون نیاز به دخالت انسان و فقط به کمک آب و دی اکسید کربن هوا میشود شگفت آور آنکه پس از ترمیم بتن تقریبا با همان سختی و مقاومت نمونه تو و بارگذاری نشده رفتار می نماید. مفهوم بتن خود ترمیم شونده ) SHC ( که ترمیم آن به مرور زمان اتفاق میافتد )اتوژنیک(، نخستین بار در حدود سه دهه پیشمطرح شد. کاربرد این نوع بتن برای سازههای مهم و حساس مانند سازههای فضایی، سازههای زیرزمینی، زیر آبی یا مخازن ذخیره مایعاتبه دلیل دسترسی بسیار محدود و دشوار نظارتی و هزینه های گزاف ترمیم و تقویت بسیار حائز اهمیت است. در این مقاله انواع بتن خودترمیم شونده به صورت جامع مورد بررسی قرار گرفته است. نقاط ضعف و قوت هر نوع بیان گردیده است.

کلیدواژه ها:

بتن خود ترمیم شونده ، ترکخوردگی ، کامپوزیتهای مهندسی بر پایه مصالح سیمانی) ECC ( ، خودترمیمی طبیعی ، خود ترمیمی بیولوژیکی ، خود ترمیمی اصلاحی.