بررسی تحقق عدالت فضایی با استفاده از مدل های تصمیم گیری چند معیاره در شهر تبریز

به هم خوردن توزیع خدمات و نارسایی در سیستم خدماتی ، که بدون استثنا در تمامی شهرهای ایران ظاهر شدهاست به معنی افزایش تقاضا برای خدمات در برابر ظرفیت و امکانات موجود است . بنابراین مهمترین رسالت برنامه ریزان و مدیرانشهری در این زمینه تلاش برای دستیابی به آرمان فرصت های برابر در دسترسی گروههای مختلف جامعه شهری به خدمات شهری می باشد. هدف پژوهش بررسی تحقق عدالت فضایی در محلات منطقه یک شهر تبریز می باشد که از مدلهای آنتروپی شانون و تاپسیس جهت وزندهی و رتبه بندی مناطق استفاده شدهاست . نتایج نشان داد که محله ی کوی شهید بهشتی به لحاظ تحقق عدالت فضایی وضعیت بهتری نسبت به سایر محلات داشته و محله ی ایده لو در رتبه ی آخر قرار گرفته است که نشان از وضعیت نامناسب آن داد.

کلیدواژه ها:

عدالت فضایی ، تبریز ، محله ، مدل های تصمیم گیری چندمعیاره