آسیب شناسی میزان تحقق پذیری طرحهای موضعی در محله های مسئله دار کلان شهر تهران(نمونه مورد مطالعه : طرح موضعی محله کن )

در نتیجه رشد سریع شهرنشینی و رشد کالبدی ناموزون در شهرها به ویژه در کلانشهرها در طول چهار الی پنج دهه گذشته تهیه طرحهای توسعه شهری برای شهرهای مختلف امری ضروری و اجتناب ناپذیراست . این طرحها اساسا می بایستی نقش انتظام بخشی و هدایت کننده در ابعاد مختلف اجتماعی ، اقتصادی و کالبدی برای شهرها را به عهده داشته باشند و بتوانند رشد شهر را در قالب زمان با در نظر گرفتن زمینه های مکانی ، اقتصادی اجتماعی و فرهنگی شهر ها پیش بینی و هدایت نمایند. اما شواهد نشان می دهد که طرحهای شهری چه در مقیاس کلان (طرح جامع ) و چه در مقیاس خرد (طرح های موضوعی و موضعی ) نتوانسته اند نقش خود را در مقام عمل بخوبی در زمینه های فوق الذکر ایفا نمایند این طرح ها پس از تهیه و تصویب در اجرا عمدتا با مشکلات عدیدهای روبرو می شوند که میزان تحقق پذیری آنها را با چالش روبرو می نماید .کن یکی از محله های خوش آب و هوای و بکر شمال غرب تهران در منطقه ۵ شهرداری است که از سمت شرق به محدوده صادقیه ، از غرب به گرمدره وردآورد و قلعه حسن خان از شمال فرحزاد و امامزاده داوود از جنوب رودخانه فیروز و بهرام ، مهرآباد و تهرانسر محدود می شود. وجود رودخانه کن و حدود ۱۵ کوه در پیرامون آن، محدوده مورد مطالعه را به یکی از مناطق جذاب گردشگری برای شهر تهران تبدیل نموده است . کن به دلیل وجود رودخانه و قرار گرفتن در کمربند سبز شهر تهران از اهمیت بسیاری برای این شهر در زمینه های ساماندهی و برنامه ریزی برای آن برخوردار است .روش تحقیق در این پروژه، مبتنی بر روش تحلیل کیفی داده مبنا می باشد به این ترتیب برای جمع آوری داده ها مصاحبه های باز با معتمدان ، اهالی محل و کارشناسان حوزه شهرسازی در محدوده مورد مطالعه انجام شد . برای تعیین تعداد نمونه آماری از روش گلوله برفی استفاده شد به این ترتیب در مجموع با بیست نفر از افراد مطلع مصاحبه به عمل آمد تا اشباع نظری در جمع آوری داده حاصل گردید، سپس گام های سه گانه کد گذاری انجام شد و علل اصلی در تحقق پذیری طرحهای شهری در محدوده مورد نظر در ۸۶ موضوع ، ۲۶ مقوله و ۱۳ محور و مفهوم نظریه ای بدست آمد .

کلیدواژه ها:

تحقق پذیری طرحهای شهری ، مشارکتهای اجتماعی ، تئوری داده مبنا ، محله کن در شهر تهران