شناسایی معیارهای موثر در کاهش آلودگی زیست محیطی با رویکرد معماری پایدار ( پایش در مناطق ۳ و ۱۲ کلانشهر تهران)

عارضه های زیست محیطی به عنوان یکی از مهمترین آسیب ها و اختلالات جهانی شناخته شده است که مهمترین دلایل آن عدم توجه به نقش معماری سبز در طراحی شهرسازی و صنعت ساخت و ساز است . در همین راستا؛ نیاز است تا با شناسایی عوامل موثر توسعه ی معماری پایدار در شهر تهران بر اساس مشکلات و بحرانهای زیست محیطی اقدامات لازم صورت گیرد؛ به همین منظور در پژوهش حاضر به دنبال شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر توسعه ی معماری سبز یا پایدار در مناطق ۳و۱۲ تهران بر اساس تقسیمات شهرداری می باشد که در این راستا، به منظور ارزیابی معماری پایدار و نقش آن در کاهش آسیب های زیست محیطی در مناطق ۳ و ۱۲ از روش های کیفی و کمی استفاده شد. در بخش کیفی با استفاده از مطالعات داخلی و خارجی و مصاحبه با خبرگان نسبت به شناسایی معیارها اقدام گردید معماری پایدار و تاثیر آن بر کاهش آسیب های زیست محیطی اقدام شد. نتایج تحقیق نشان دهنده ۷ معیار اصلی و ۵۳ زیر معیار در بخش های مختلف می باشد.

کلیدواژه ها:

معماری سبز ، پایدار ، منطقه ۳ ، منطقه ۱۲ ، معیار