رابطه عزت نفس عمومی و خودآگاهی بر یادگیری دانش آموزان

رابطه عزت نفس عمومی و خودآگاهی با یادگیری دانش آموزان به عنوان دو عامل مهم در فرآیند آموزش وپرورش مورد توجه قرار گرفته است. عزت نفس عمومی به معنای اعتماد و ارزشیابی مثبت نسبت به خود و خودآگاهی به معنای شناخت آگاهانه از خود و قابلیت ها و محدودیت های فردی است. هر دو این ویژگی ها می توانند تاثیر قابل توجهی بر یادگیری و عملکرد تحصیلی دانش آموزان داشته باشند. هدف از انجام این تحقیق بررسی رابطه عزت نفس عمومی و خودآگاهی بر یادگیری دانش آموزان بود. این مطالعه به روش کتابخانه ای و از نوع طرح های مروری است؛ که در تیترهای فرعی به بررسی رابطه عزت نفس عمومی و خودآگاهی بر یادگیری دانش آموزان می پردازد. در نتیجه می توان این گونه بیان کرد که توجه به تقویت عزت نفس عمومی و خودآگاهی در محیط آموزشی می تواند بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان را به همراه داشته باشد. ازاین رو، مدارس و مدیران آموزشی باید برنامه ها و راهکارهایی را اجرا کنند که به افزایش عزت نفس عمومی و خودآگاهی دانش آموزان کمک کنند. برنامه هایی مانند ارائه بازخورد مثبت و سازنده، تشویق و تمجید از تلاش و پیشرفت دانش آموزان، توسعه مهارت های ارتباطی و ایجاد فضای یادگیری امن و حمایت کننده می تواند برای تقویت عزت نفس عمومی و خودآگاهی در دانش آموزان موثر باشد.

کلیدواژه ها:

عزت نفس ، خودآگاهی ، یادگیری