برآورد نرخ انتشار گاز متان از لندفیل با استفاده از مدلسازی پراکندگی معکوس (مطالعه موردی لندفیل استان البرز)

زمینه و هدف: لندفیل ها یکی از بزرگترین منابع انتشار متان هستند و مدل ­های مختلفی برای پیش­ بینی تولید و انتشار متان لندفیل، توسعه داده شده است. هدف اصلی این تحقیق توسعه مدل معکوس گوس برای برآورد نرخ انتشار گاز متان و مدلسازی با استفاده از داده های میدانی است. نویسندگان در این مطالعه روش ساده ای را برای برآورد میزان انتشار متان پیشنهاد می­ دهند. روش بررسی: در این مطالعه، انتشار متان با استفاده از معادلات پراکندگی استاندارد معکوس گوس و با روش مونت­ کارلو در ۲۷ نقطه اندازه گیری شده در پایین دست جهت باد، در دو فصل سرد (بهمن ماه) و گرم (تیر ماه) برآورد شده است تا نرخ انتشار متان در سراسر لندفیل تعیین شود. در این مدل یک روش مبتنی بر بهینه سازی همراه با مدلسازی پراکندگی معکوس برای پردازش پایش داده های انتشار سطحی استفاده می شود. یافته­ ها: نتایج مدل در دو فصل سرد (بهمن ماه) و گرم (تیر ماه) سال نشان داد، میزان انتشار متان در فصل گرم و سرد به ترتیب برابر ۱۶۹۶/۹۹ وg/s  ۱۶/۵۳ بوده است. نتایج مدل تایید می­ کند در فصل سرد به دلیل پایین بودن دما و فعالیت باکتریایی، میزان تولید و انتشار متان به مراتب کمتر است. نتیجه­ گیری: روش این مطالعه که مدل پراکندگی گوسی معکوس را ارائه می کند، می تواند برای تخمین نرخ انتشار گاز متان از سایر لندفیل­ ها استفاده شود، اما مستلزم این است که داده­ ها به طور دائم ثبت شوند و از میانگین روزانه یا هفتگی در محاسبات استفاده شود تا از خطاهای احتمالی جلوگیری و دقت مدلسازی افزایش یابد.

کلیدواژه ها:

Alborz ، Landfill ، Methane emission rate ، Inverse Gaussian dispersion modeling ، البرز ، لندفیل ، نرخ انتشار متان ، مدل سازی پراکندگی گوسی معکوس