ارزیابی اثر قارچ مایکوریزا و محلول پاشی سولفات روی بر برخی صفات فیزیولوژیک، بیوشیمایی و عملکرد اقتصادی گیاه گل راعی (Hypericum perforatum L.) تحت رژیم های آبیاری متفاوت

گل راعی (Hypericum perforatum L.) گیاهی دارویی با قدمت بیش از ۲۰۰۰ سال است. تنش خشکی از محدودکننده ترین عوامل محیطی در رشد و تولید گیاهان است. همزیستی گیاهان با قارچهای مایکوریزا و محلولپاشی عناصر ضروری می تواند یکی از راهکارهای موثر برای مقابله با تنشخشکی باشد. این پژوهش با هدف ارزیابی تاثیر قارچ مایکوریزا و محلولپاشی سولفات روی بر برخی صفات بیوشیمیایی و عملکرد اقتصادی در گلراعی تحت رژیمهای آبیاری متفاوت به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کاملا تصادفی در سه تکرار طی سالهای ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۰ اجرا شد. عامل اصلی رژیمهای آبیاری در سه سطح (۱۰۰، ۷۵ و ۵۰ درصد نیاز آبی) و عامل فرعی به صورت فاکتوریل شامل محلولپاشی با سولفات روی در سه سطح (صفر، ۳ و ۶ در هزار) و تلقیح با مایکوریزا (Funneliformis mosseae) در دو سطح (تلقیحشده و تلقیحنشده) انجام شد. نتایج نشان داد، که برهمکنش سهگانه رژیمهای آبیاری+ محلولپاشی+ مایکوریزا در هر سه سال اثری معنیدار بر محتوای کلروفیل، پرولین، قندهای محلول، مالون دیآلدهید و عملکرد اقتصادی داشت. افزایش تنش آبیاری اثری کاهنده بر محتوای کلروفیل، عملکرد اقتصادی و محتوای آب نسبی برگ داشت، اما بر پرولین، قندهای محلول و مالون دیآلدهید اثری افزایشی داشت. در هر سطح تنش بیشترین عملکرد اقتصادی در تیمار ۶ در هزار محلولپاشی+ تلقیح با میکوریزا حاصل شد. بهطورکلی محلولپاشی روی+ مایکوریزا با افزایش محتوای کلروفیل، قندهای محلول و محتوای آب نسبی برگ سبب تعدیل شرایط تنش و افزایش مقاومت گیاه در برابر خشکی شد و با ارتقاء کمی و کیفی صفات بیوشیمیایی، عملکرد اقتصادی گیاه گلراعی را افزایش داد.

کلیدواژه ها:

Proline ، Drought stress ، Chlorophyll ، Hypericum perforatum ، پرولین ، تنش خشکی ، کلروفیل ، Hypericum perforatum