تاثیر سویه های مختلف باکتری سودوموناس بر صفات فیزیولوژیک و اجزای عملکرد سیب زمینی (Solanum tuberosum L.) در شرایط تنش خشکی

به منظور بررسی سویه های مختلف باکتری سودوموناس مشتمل بر گونه های فلورسنس، کلرافیس و پوتیدا بر خصوصیات مورفوفیزیولوژیک و عملکرد گیاه سیب زمینی رقم سانته تحت تنش خشکی در منطقه جیرفت، آزمایشی به صورت طرح کرت های خرد­شده در قالب طرح پایه بلوک های کاملا تصادفی با سه تکرار در دو سال زراعی ۱۳۹۸-۱۳۹۹ و ۱۳۹۹-۱۴۰۰ انجام شد. عامل اصلی شامل تنش خشکی در سه سطح (۴۰، ۶۵ و ۹۰ میلی متر تبخیر از سطح تشتک تبخیر کلاس A) و سویه­های باکتری سودوموناس در چهار سطح (شاهد، سویه T۱۲ Pseudomonas fluorescens RO۷، سویه T۱۳ Pseudomonas putida RO۳ و سویه T۱۷ Pseudomonas chlororaphis RO۱) به عنوان فاکتور فرعی بود. نتایج نشان داد که تیمارهای تنش خشکی اعمال­شده تاثیری در محتوای کلروفیل a نداشت. استفاده از سویه های باکتری سودوموناس محتوای کلروفیل b و کل را افزایش داد. محتوای کاروتنوئید برگ در ۹۰ میلی متر تبخیر از سطح تشتک تبخیر با کاربرد باکتری سویه T۱۷ کم ترین میزان را نسبت به تیمار بدون باکتری و سویه T۱۲ و T۱۳ نشان داد. کاربرد باکتری سویه T۱۳ بیش ترین فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز را در سطوح مختلف تنش خشکی نشان داد. بین سویه های متفاوت باکتری سودوموناس و تیمار بدون کاربرد باکتری تفاوتی در فعالیت آنزیم پراکسیداز برگ در سطوح مختلف تنش خشکی مشاهده نشد. بیش ترین فعالیت آنزیم کاتالاز برگ با کاربرد سویه T۱۲ و T۱۷ باکتری مشاهده شد. کاربرد سویه های باکتری سودوموناس منجر به افزایش معنی دار وزن خشک اندام هوایی، وزن خشک غده و وزن کل غده در بوته نسبت به تیمار بدون باکتری در همه سطوح تنش خشکی شد.

کلیدواژه ها:

Antioxidant enzymes ، Drought stress ، Dry weight ، Pseudomonas ، Tuber yield ، آنتی اکسیدان های آنزیمی ، تنش خشکی ، سودوموناس ، عملکرد غده ، وزن خشک