رابطه انگیزش کاری و خوش بینی تحصیلی با کیفیت زندگی کاری معلمان مدارس متوسطه اول شهرستان شوش

هدف از پژوهش حاضر تبیین رابطه انگیزش کاری و خوش بینی تحصیلی با کیفیت زندگی کاری معلمان مدارس متوسطه اول شهرستان شوش بوده است. پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و از حیث گردآوری داده ها از نوع توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری کلیه معلمان مدارس متوسطه اول شهرستان شوش مشتمل بر ۲۸۰نفر بود. نمونه آماری با استفاده از جدول مورگان (۱۹۹۰) برابر با ۱۶۶نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی متناسب با حجم جامعه انتخاب شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه های خوش بینی تحصیلی معلمان بیرد(۲۰۱۰)، کیفیت زندگی کاری ریچارد والتون (۱۹۷۳) و انگیزش شغلی بخشی وهمکاران (۱۳۸۳)گردآوری شده است. داده های گردآوری شده با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شد. میزان ضریب همبستگی پیرسون بین انگیزش کاری وخوشبینی تحصیلی باکیفیت زندگی کاری برابر با ۳۴۱/۰و۳۷۰/۰ وسطح معنی داری برابر با ۰۰۱/۰ می باشد. بنابراین بین دو متغیر انگیزش کاری وخوش بینی تحصیلی باکیفیت زندگی کاری رابطه معنادار و مستقیم وجود دارد. همه مولفه های خوش بینی تحصیلی با کیفیت زندگی کاری رابطه مستقیم ومعناداری دارند و برروی هم توان پیش بینی ۲۲۳/۰ (۳/۲۲درصد) از متغیرکیفیت زندگی کاری را دارند. به عبارتی، کلیه مولفه های خوش بینی تحصیلی به طور همزمان به میزان ۳/۲۲درصد،کیفیت زندگی کاری را پیش بینی می کنند. در میان مولفه های خوش بینی تحصیلی مولفه تاکید تحصیلی بیشترین همبستگی(برابر با ۳۲۱/۰) را با کیفیت زندگی کاری رانشان می دهد به طوری که این مولفه حدود ۱۷درصد تغییرات کیفیت زندگی کاری را توجیه می کند. کارآمدی معلم کمترین همبستگی(برابر با۰۹۸/۰) را با کیفیت زندگی کاری دارد به طوری که ۱۰درصد از تغیرات کیفیت زندگی کاری را توجیه می کند. وهمچنین همه مولفه های انگیزش کاری با کیفیت زندگی کاری رابطه مستقیم ومعناداری را دارند و بر روی هم توان پیش بینی ۳۳۴/۰ (۴/۳۳درصد) از متغیر کیفیت زندگی کاری را دارند. به عبارتی، کلیه مولفه های انگیزش کاری به طور همزمان به میزان ۴/۳۳درصد، کیفیت زندگی کاری را پیش بینی می کنند. در میان مولفه های انگیزش کاری مولفه امنیت شغلی بیشترین همبستگی (برابربا ۳۶۶/۰) را با کیفیت زندگی کاری نشان می دهد به طوری که تنها این مولفه ۱۳درصد تغییرات کیفیت زندگی کاری را توجیه می کند. مولفه پیشرفت و توسعه شغلی کمترین همبستگی(برابر با ۰۳۳/۰) را با کیفیت زندگی کاری دارد به طوری که تنها ۸/۲ درصد از تغیرات کیفیت زندگی کاری را توجیه می کند.