نقش سبک های یادگیری در خودشکوفایی دانش آموزان

با توجه به اینکه دانش آموزان یکی از ارکان اصلی نیروهای انسانی هر کشور محسوب می شوند و نقش به سزایی در تحول، پیشرفت و تعالی هر جامعه ای دارند، لزوم بررسی خودشکوفایی و در نتیجه شخصیت سالم و هم چنین، شناخت عوامل مرتبط با خودشکوفایی بیش ازپیش آشکار می شود؛ بنابراین، تحقق احساس خودشکوفایی، نیازمند حمایتی است که دانش آموزان از جامعه و محیط اطراف کسب می کنند تا نظام شخصیتی آنها شکل بگیرد. خودشکوفایی یا تحقق خود، یک ضرورت زیستی و روان شناختی و نیاز انسان برای تکامل بخشیدن به خود و یکی از ویژگی های شخصیتی نشان دهنده کمال و سلامت روان است. یکی از عوامل موثر بر خودشکوفایی دانش آموزان سبک یادگیری است. با توجه به اینکه دانش آموزان دارای تفاوت های فردی متعددی هستند و به تبع آن از سبک های یادگیری مختلفی برخوردار هستند؛ بنابراین لازم است سنجش کلاسی آن ها متناسب با سبک های یادگیری غالب آن ها اتخاذ شود که سبک های یادگیری دانش اموزان و راهبردهایی که آنها بکارمی گیرند با یکدیگر متفاوت است و هر دانش آموز از سبک منحصر به فرد خود استفاده می کند لذا باید معلمان با سبک های یادگیری و راهبردهای آنها آشنا باشند و تفاوت های فردی را در نظر بگیرند. همچنین یافته ها نشان می دهد که افراد به روش های مختلف به بهترین شکل فکر می کنند و یاد می گیرند. اینها تفاوتهای توانایی نیستند، بلکه ترجیحاتی برای پردازش انواع خاصی از اطلاعات یا پردازش اطلاعات به روشهای خاصی هستند. اگر نظریه های سبک های یادگیری دقیق باشند، می توانند پیامدهای مهمی برای آموزش داشته باشند، زیرا خودشکوفایی دانش آموز محصول تعامل آموزش و سبک دانش آموز خواهد بود.

کلیدواژه ها:

سبک های یادگیری ، خودشکوفایی ، دانش آموزان