نقش برنامه ی درسی پنهان در مدرسه

با توجه به تعریف آیزنر برنامه درسی ، یک مدرسه یک درس یا یک کلاس درس را می توان مجموعه ای از وقایع از قبل پیش بینی شده دانست که به قصد دستیابی به نتایج آموزشی تربیتی برای یک یا بیش از یک دانش آموز در نظر گرفته اند. نظام آموزشی هر جامعه از انتقال پنهان و آشکار هنجارها و نگرشهای خاص به فراگیران فارغ نبوده و یادگیرندگان در فرایندی طولانی در معرض آموزش برنامه های رسمی و مدون مدرسه و دانشگاه قرار دارند و ضمن آن تجاربی را کسب می کنند که به شکل غیر مستقیم و یا غیر آگاهانه شکل دهنده فرهنگ و ارزش های مورد پذیرش آنان است .اثربخشی این تجارب به مراتب بیشتر از روشهای مستقیم و کوشش های آگاهانه می باشد. صاحب نظران برنامه درسی برای تشریح آموخته ها و نگرشها و پیامدهایی که تحت تاثیر این عوامل ضمنی در دانش آموزان ایجاد می گردند از برنامه درسی پنهان استفاده می کنند. از اواسط دهه (۱۹۷۰ و اوایل ۱۹۸۰) . متخصصان برنامه درسی تلاش کردند تا تمام نظریه های برنامه درسی را در سه مقوله کلی برنامه درسی رسمی یا صریح ،برنامه درسی عقیم یا پوچ و برنامه درسی پنهان یا مستتر ارائه دهند.در برنامه صریح یا رسمی حاوی هدفها محتوا روشهای آشکار و منتشر شدهای مورد حمایت نظام آموزشی است که در قالب ارائه مجموعه ای از فرصت های آموزشی از طریق مدارس انجام می گیرد( خیجی و همکاران ۱۳۹۶).