تعمیم مفهوم صحت ساختاری فرآیندهای کسب و کار از شبکه های پتری کلاسیک به مدل های فرآیندی BPMN

استاندارد BPMN۲.۰ یک زبان مدل سازی به منظور طراحی فرآیندهای کسب و کار می باشد که به علت گویایی بالا، برای طیف وسیعی از کاربران قابل درک و استفاده می باشد؛ با این حال، به علت ماهیت غیر صوری آن ممکن است مدل هایی حاوی خطاهایی ساختاری هم چون بن بست (عدم امکان اجرای فرآیند) و بن بست حلقوی (تکرار نامتناهی کارها) با استفاده از آن ها تولید شود. تاکنون تحقیقات زیادی پیرامون صحت سنجی این مدل های فرآیندی صورت گرفته است و راهکارهای مختلفی به منظور کشف برخی از این خطاهای ساختاری ارائه شده است؛ سوالی که در خصوص این روش ها ممکن است مطرح شود این است که آیا می توان با استفاده از هرکدام از آن ها صحت ساختاری یک مدل فرآیندی BPMN را به صورت قطعی تضمین کرد؟ برای پاسخگویی به این سوال نیازمند یک تعریف جامع از یک مدل فرآیندی BPMN۲.۰ صحیح هستیم تا بر مبنای آن بتوانیم جامعیت روش های صحت سنجی را مورد ارزیابی قرار داده و بدین وسیله، مطمئن شویم که روش ارائه شده می تواند تمامی خطاهای ساختاری مدل فرآیندی را کشف نماید. در این پژوهش، بر پایه ی یک تعریف عام از مدل های فرآیندی و مفهوم صحت (بر اساس مدل های فرآیندی ایجاد شده با استفاده از شبکه‎های پتری) و تعمیم ویژگی های آن، یعنی زنده بودن و کران دار بودن به مدل های فرآیندی BPMN۲.۰، یک تعریف جامع برای یک مدل فرآیندی BPMN۲.۰ صحیح ارائه شده است و بر اساس آن، جامعیت روش های پیشنهادی برخی از مهم ترین پژوهش های صورت گرفته مورد ارزیابی قرار داده شده است؛ این تعریف می تواند به عنوان یک معیار برای سنجش کارایی روش های صحت سنجی این مدل های فرآیندی به کار گرفته شود.

کلیدواژه ها:

صحت ساختاری