شناسایی و رتبه بندی عوامل آسیب زننده به برند خاویار ایران

در گذشته ای نه چندان دور، خاویار را صرفا با نام کشورهای ایران و روسیه در جهان می شناختند. اما امروزه برندهای دیگری معرفی شده اند که نرخ تولید و صادرات آنها نسبت به ایران و روسیه به مراتب بیشتر است. جا ماندن از عرصه تولید و صادرات جهانی، به برند و اعتبار خاویار ایران لطمات بزرگی وارد خواهد نمود. در این پژوهش، از روش میدانی یا پیمایشی برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد. روش میدانی شامل تکمیل پرسشنامه، مصاحبه و مشاهده از خبرگان و کارشناسان آموزش دیده و مرتبط با فعالیت های تکثیر و پرورش، بازسازی ذخایر،کارشناسان آمار و اقتصاد بوده است و بهره گیری از پرسشنامه ها به عنوان اصلی ترین ابزار گردآوری داده ها در این بررسی مورد استفاده قرار گرفت. بر اساس ۳۰ سوال تعریف شده از سوی خبرگان، پرسشنامه پنج گزینه ای طیف لیکرت طراحی و پس از تایید روایی پرسشنامه از سوی خبرگان تایید شده و پایایی پرسشنامه با استفاده از شاخص آلفای کرونباخ برابر با ۷۲۷/۰ محاسبه و تایید گردید. همچنین در این تحقیق از آزمون رتبه بندی فریدمن، معادل ناپارامتریک آزمون تحلیل واریانس یک طرفه با اندازه های تکراری برای رتبه بندی متغیرها (متغیرهای تعریف شده براساس گروه سوال)، استفاده شد. بر اساس نتایج حاصل از رتبه بندی عوامل شناسایی شده بر اساس آزمون فریدمن، عوامل اثرگذار آسیب زننده به برند خاویار ایران به ترتیب شامل نبود مکانیزم های حمایت دولتی از پرورش دهندگان، ضعف آموزش و آگاهی پرورش دهندگان، محدودیت سرمایه گذاری خصوصی، عملکرد مزارع کوچک، محدودیت های تجهیزات و نیروی انسانی، کم توجهی به مسایل و نکات مهم پرورش، عمل آوری و بسته بندی، توسعه ظرفیت رقابتی سایر کشورهای پرورش دهنده ماهیان خاویاری، عدم انجام اصلاح نژاد و مدیریت بهینه مولدین ماهیان خاویاری، زمان بر و پرهزینه بودن پرورش ماهیان خاویاری، نبود قوانین کارآمد و نظارت دولتی و بی توجهی به تحقیقات برندسازی در تصمیم گیری های کلان کشور هستند.

کلیدواژه ها:

خاویار ایران ، ماهیان خاویاری ، برند ، رتبه بندی