بررسی رویکردهای کمال گرایی در دانش آموزان و تاثیرآن بر عملکرد تحصیلی

در جامعه با کمال گرایان طبق استانداردهای دوگانه و عجیبی برخورد می شود، چراکه همزمان به خاطر دستاوردهای شان مورد تحسین قرار می گیرند، اما به دلیل سخت گیر بودن، کنترل گری و تنش بیش از حد مورد انتقاد هم هستند. این استاندارد دوگانه نشان می دهد که بسته به موقعیت و نحوه ی ابراز این ویژگی، کمال گرایی می تواند بسیار مفید یا بسیار مضر باشد. معنی کمال گرایی ، فاصله ی بین خود واقعی افراد با انتظارات شان است. به بیان دقیق تر، بیشتر دانش آموزان کمال گرا تمایل دارند خود را با مدلی ایدئال یا کامل از خود مقایسه کنند. هر چه شخص بیشتر به برآوردن انتظاراتش علاقه داشته باشد، مدیریت کمال گرایی و پذیرش واقعیت برای او سخت تر می شود، به خصوص مواقعی که فرد اشتباهی کند یا وقتی همه چیز طبق برنامه پیش نرود. این ذهنیت ممکن است باعث ایجاد اشکال ناسالم کمال گرایی شود که منجر به اضطراب، حس ناامنی و الگوهای خودسرزنشی در دانش آموزان می شود می شود. کمال گرایی خویشتن مدار با تمایل به وضع معیارهای غیر واقع بینانه برای خود و تمرکز بر نقص ها و شکستها در عملکرد همراه با خود نظارت گری های دقیق مشخص می شود. در ادبیات کمال گرایی، مدل های نظری مختلفی وجود دارد که هدفشان توضیح چگونگی رشد و تاثیر کمال گرایی در دانش آموزان و روش های درمان آن هست. و همه مدل ها تاکید می کنند که دوران کودکی و نوجوانی دوره های کلیدی برای رشد کمال گرایی در نوجوانان هستند و والدین نقش اصلی را درکمال گرایی کودکان ایفا می کنند. در این پژوهش بررسی رویکردهای کمال گرایی در دانش آموزان و تاثیرآن بر عملکرد تحصیلی پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

کمال گرایی ، عملکرد تحصیلی ، دانش آموزان.