اهمیت آموزش کار و فناوری در مدارس ایران

درس کار و فناوری یکی از دروسی است که چون جنبه ی عملی دارد، نیازمند فضا و تجهیزات کارگاهی است و برای ایجاد لوازم اجرای آن ،باید سرمایه گذاری وهزینه کرد.در سالهای گذشته به منظور حمایت از اجرای این درس، تجهیزاتی به مدارس ارسال شد؛ اما به دلیل رشد کمی جمعیت دانش آموزی در دوره راهنمایی و آگاه نبودن مسئولان اجرایی از اهمیت این درس، بیشتر کارگاه ها در مدارس پس از گذشت اندک زمانی به انباری و یا به دلیل نیاز ،به کلاس درس و...تبدیل شدند.ابزار کارگاه نیز به کمدها انتقال یافتند و بدون استفاده ماندند. تنها در تعداد کمی از مدارس کارگاه ها به همت معلمان دلسوز همچنان پر رونق وفعال نگه داشته شدند. هم اکنون در بیشتر مدارس دخترانه کارگاه وجود ندارد واگر وجود دارد، انباری بیش نیست که ابزار موجود در آن خاک می خورند.در برخی مدارس دخترانه و پسرانه ،کارگاه فقط جنبه تشریفاتی ونمایشی دارد. از طرف دیگر ،به دلیل روشن نبودن اهداف درس واهمیت آن برای عوامل اجرایی ،هر گونه طرح و برنامه ای که برای تقویت آن ارائه شده است (مانندطرح هفته آشنایی با مشاغل، طرح آشنایی با جامعه و...) همگی تقریبا با شکست مواجه شده اند. درس کار و فناوری از آن جهت درسی مهم وقابل توجه است که به جنبه کاربردی علوم مختلف می پردازد.. علاوه بر آن ،از جهت ایجاد اعتماد بنفس ،شناسایی محیط وامکانات موجود در آن، دست ورزی، پرورش روحیه کار گروهی وخلاقیت نقش بسزایی دارد. تحقیقات نشان داده اند که درس کار و فناوری از جمله دروسی است که محور توسعه محسوب می شوند. این درس بدون حمایت عوامل اجرایی بخصوص مدیران مدارس به اهداف عالی خود نخواهد رسید.

کلیدواژه ها:

کار و فناوری ، آموزش ، مدارس