اهمیت فرزند پروری والدین و تاثیر آن بر سبک تفکر و حل مسئله در دانش آموزان

اکثر والدین می خواهند فرزندانشان را به نحوی پرورش دهند که از نظر اجتماعی و شخصیتی رشد یابند، آنها ممکن است در کوشش برای کشف بهترین روش، دچار ناکامی یا موفقیت شوند. متخصصان رشد، تحقیقات زیادی را در مورد شیوه های والدینی که باعث رد اجتماعی و شایستگی در فرزندان می شود، انجام داده اند. شیوه های تربیتی، کنترل و اداره کودکان توسط والدین بدون شک یکی از مهمترین عوامل به وجود آمدن مشکلات رفتاری کودکان است، به عبارتی دیگر مشکلات شخصیتی و عاطفی والدین خود محتاج کمک وارائه راه حل ها و راهنمایی های گسترده باشد قبل از آنکه این والدین قادر باشند تا گرمی و صمیمیت مورد نیاز.برای هدایت کودکان به سوی رشد مثبت اجتماعی، عشق و علاقه والدین به تنهایی کافی نیست، بلکه برای اینکه کودکان بتوانند افراد شایسته ای در جامعه باشند و از نظر فکری کفایت داشته باشند، از طرف والدین مقداری کنترل لازم است. به هر حال باید به خاطر داشت هدف نهایی تربیت اجتماعی خودنظم دهی است، نه تنظیم توسط عوامل خارجی. هرگونه افراط در آسان گیری یا محدودیت توسط والدین به تربیت ناقص کودکان منجر می شود.رفتار والدین ممکن است در بعد کنترل در برابر خودمختاری تنوع گسترده ای داشته باشد. آنان ممکن است خودکامه باشند صرفا به فرزند خود بگویند چه باید بکند ممکن است مقتدر باشند (کودک یا نوجوان می تواند اظهار نظر کند ولی در تصمیم گیری دخالتی ندارد); دمکرات یا قاطع و اطمینان بخش باشند کودک یا نوجوان در بخش هایی که به رفتارش مربوط می شود، آزادانه شرکت می کند و حتی ممکن است تصمیم گیری هم بکند، ولی اقتدار نهایی در دست والدین باقی می ماند، ممکن است مساوات طلب باشند (بین والدین و کودکان از لحاظ نقشی که دارند چندان تفاوتی وجود ندارد ممکن است سهل گیر باشند

کلیدواژه ها:

سبک های فرزند پروری ، والدین ، تفکر ، حل مسئله ، شخصیت ، کودکان ، رشد ، یادگیری