بررسی روش های جذب، تربیت ، بازآموزی ، حفظ و ارزشیابی معلمان در نظام تعلیم و تربیت

نظام آموزشی طی دهه های اخیر تغییراتی را در ساختار، محتوا و روش های اجرایی خود به وجود آورده است که از آن میان می توان به تصویب طرح سنجش و ارزشیابی توصیفی اشاره کرد. ارزشیابی توصیفی رویکردی پویا و رشد دهنده است که با هدف توجه به حیطه های عاطفی و رفتاری ، کاهش اضطراب امتحان، تنوع ابزارهای جمع آوری اطلاعات و افزایش بهداشت روانی ارزشیابی یادگیری تهیه شده است . الگوی ارزشیابی کیفی - توصیفی شیوه ای از ارزشیابی تحصیلی - تربیتی است که اطلاعات لازم، معتبر ومستند برای شناخت دقیق و همه جانبه فراگیران در ابعاد مختلف یادگیری را با استفاده از روش ها و ابزارهای مناسب سنجش مانندآزمون های عملکردی ، پوشه کار و مشاهدات در جریان فرایند یاددهی - یادگیری فراهم می نماید و سپس بر اساس اطلاعات مستندجمع آوری شده به شیوهای منظم و هدفمند بازخوردهای کیفی موردنظر را برای کمک به یادگیری بهتر فراگیران در فضای روانی و عاطفی مطلوب تر ارائه می کند. در نظام آموزشی علاوه بر ارزشیابی ، موارد دیگری نیز به عنوان مالک های شناخت و مقایسه نظامهای ارزشیابی مطرح میشوند؛ از این ملاک ها می توان به میزان پیشرفت فراگیران در آن نظام اشاره کرد. پیشرفت تحصیلی به گونه ای مهم ترین عامل جداکننده نظام های ارزشیابی از یکدیگر می باشد که به واسطه عناصر مختلفی ایجاد می شود. در این میانانگیزه را می توان مهم ترین عامل در این زمینه دانست .

کلیدواژه ها:

ارزشیابی ، آموزش و پرورش ، کارآیی ، معلم .