اضطراب جدایی و تاثیر سبک های دلبستگی بر آن در میان کودکان

هدف پژوهش حاضر سنجش تاثیر سبک های دلبستگی بر اضطراب جدایی در دانش آموزان پایه اول ناحیه یک شهر سنندج بودهاست . روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی -همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر پایه یکم ناحیه یک سنندج، و حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان۲۲۰ نفر براورد شده است . جمع آوری داده از طریق پرسشنامه های ۱سبک های دلبستگی هازن و شاور (۱۹۸۷) و اختلالات مرتبط با اضطراب کودکان بیماهر (۱۹۹۹) انجام شده است و دادههای حاصله با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه و به روش گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . یافته های پژوهش نشان داد که بین سبک های دلبستگی ایمن با اضطراب جدایی دانش آموزان رابطه منفی و معنادار وجود دارد (۰۱/۰ P<) و بین سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی و سبک دلبستگی ناایمن اضطرابی -دوسوگرا رابطه منفی ؛ و با اضطراب جدایی دانش آموزان رابطه مثبت و معنادار وجود دارند (۰۱/۰P). <همچنین ، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیرهای سبک دلبستگی ناایمن اضطرابی - دوسوگرا به صورت منفی و سبک دلبستگی ایمن به صورت مثبت و در مجموع ۲۷ درصد تغییرات دانش آموزان را پیش بینی می کنند (۲۷۰/۰R۲.(= همینطور، سبک دلبستگی ناایمن اضطرابی - دوسوگرا به صورت مثبت و سبک دلبستگی ایمن به صورت منفی و در مجموع ۱۶ درصد تغییرات اضطراب جدایی دانش آموزان را پیش بینی می کنند (۱۶۰/۰R۲.(= بر این اساس می توان نتیجه گرفت سبک های دلبستگی با اضطراب جدایی دانش آموزان رابطه داشته و قادر به پیش بینی معنی دار آن ها می باشد.

کلیدواژه ها:

اظطراب جدایی ، سبک های دلبستگی ، دانش آموزان ابتدایی .