اخلاق پسندیده از دیدگاه فردوسی و مولوی و آیات همسو با آنها در قرآن

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 95

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IICMO17_005

تاریخ نمایه سازی: 11 تیر 1403

چکیده مقاله:

در میان تمامی شعرای فارسی گوی اخلاق نکو جایگاه خاصی دارد و همه شعرا به صورت های گوناگون به امر اخلاق توجه کرده اند از برجسته ترین ان ها که در این مقاله قصد داریم بررسی کنیم فردوسی و مولانا هستند این دو شاعر بزرگ فارسی گو همواره در اشعار خود به صورت داستان گونه به مردمان جهان ملاک های اخلاق خوب را گفته اند. در این مقاله سعی شده است اشعار مولانا و فردوسی درباره اخلاق نکو جمع اوری شده و ایه قرانی مرتبط با آن در قران بررسی شده است. به طور کلی علم اخلاق، علمی است که صفات نفسانی خوب و بد و اعمال و رفتار اختیاری متناسب با آن ها را معرفی می کند و شیوه تحصیل صفات نفسانی خوب و انجام اعمال پسندیده و دوری از صفات نفسانی بد و اعمال ناپسند را نشان می دهد».بر اساس این تعریف، علم اخلاق علاوه بر گفتگو از صفات نفسانی خوب و بد، از اعمال و رفتار متناسب با آن ها نیز بحث می کند، و هم چنان راه کارهای رسیدن به فضیلت ها و دوری از رذیلت ها را نیز مورد بررسی قرار می دهد. علم اخلاق از ارزش مندترین و ضروری ترین علومی است که انسان به آن ها نیازمند است.

نویسندگان

وحید یاوری

دانشجوی کارشناسی پیوسته الهیات ، دانشگاه فرهنگیان شهید باهنر اصفهان ، ایران.

محمدمهدی اسماعیل بیگی

دانشجوی کارشناسی پیوسته الهیات ، دانشگاه فرهنگیان شهید باهنر اصفهان ، ایران.

عباس محب سدهی

دانشجوی کارشناسی پیوسته الهیات ، دانشگاه فرهنگیان شهید باهنر اصفهان ، ایران.